بررسي ژئومورفولوژيكي خطر ريزش سنگ در مسير جادّه كرمانشاه – ايلام، از شهر حميل تا روستاي شباب

جادّه حميل شباب كه بخشي از محور ارتباطي كرمانشاه ايلام است و براي كوتاه شدن مسير اين دو شهر در سال‌هاي 1388-1385 احداث و مورد بهره‌برداري قرار گرفته است، از زمان احداث تا كنون شاهد ريزش سنگ از دامنه‌ها بوده است؛ بنابراين هدف اين تحقيق، بررسي علّت وقوع ريزش و همچنين تعيين مناطق پر خطر از نظر اين پديده در محور فوق بوده است. براي دستيابي به اين هدف، محور مورد نظر طيّ چند نوبت مورد پيمايش ميداني قرار گرفته و در آن 33 مكان ريزشي مورد شناسايي قرار گرفته و هر مكان از نظر 11 پارامتر شامل شيب دامنه، ارتفاع دامنه، جنس موادّ دامنه، فاصله پاي دامنه تا سطح جادّه، شكل پاشنه جادّه، پوشش گياهي دامنه، جهت دامنه، ساخت زمين‌شناسي دامنه، شكل دامنه، فاصله مكان ريزشي از گسل و طول دامنه در جهت افق مورد ارزيابي قرار گرفت تا ميزان خطر هر مكان از نظر ريزش سنگ مشخّص شود. به هر پارامتر يك ارزش عددي از صفر تا ده داده شد سپس ارزش عددي هر مكان با توجّه به پارامترهاي ذكرشده سنجيده شد. بر اساس نتايج حاصله، از 33 مكان ريزشي برداشت شده در طول مسير، 6/06 درصد در كلاس خطر كم، 30/30 درصد در كلاس خطر متوسّط، 39/39 درصد در كلاس خطر زياد و 24/24 در صد در كلاس خطر بسيار زياد قرار گرفتند.