تحليل پايداري و راهكارهاي پايدارسازي زمين لغزش ها (مطالعه موردي: آزادراه خرّم آباد-پل زال)

با توجّه به افزايش روزافزون احداث بناها، جادّه ها، راه آهن و غيره در مناطق كوهستاني و پرشيب، لزوم پايدارسازي شيب هاي طبيعي و مصنوعي بيش از بيش مورد توجّه قرار گرفته است. روش هاي متعدّدي به منظور پايدارسازي شيب ها وجود دارد كه در تمامي آنها هدف، افزايش نيروهاي مقاوم در برابر نيروهاي محرّك و در نتيجه افزايش ضريب اطمينان است. هدف ازپژوهش حاضر، محاسبه پايداري دامنه هاي لغزشي مشرف به جادّه و نقش ميخ كوبي و تراس‌بندي در پايدارسازي اين دامنه ها در 40 كيلومتري ابتداي آزادراه خرّم آباد-پل زال است. در اين پژوهش، ابتدا هشت دامنه لغزشي مشرف به جادّه مشخّص شد، سپس تمامي پارامترهاي مدل تحليل پايداري شيب كه شامل: cs: چسبندگي خاك، cr: چسبندگي ريشه، φ: زاويه اصطكاك داخلي خاك، γd: چگالي خاك و γw: چگالي مرطوب خاك است. با مطالعات ميداني، نمونه برداري از خاك و تجزيه و تحليل توپوگرافي دامنه ها استخراج و براي تعيين ضريب پايداري دامنه ها، اين پارامترها در نرم افزار تحليل پايداري شيب وارد و ميزان ضريب ايمني براي هر دامنه مشخّص شد. نتايج پژوهش نشان داد كه احداث جادّه و انجام عمليات خاك برداري، سبب قطع جريان رواناب وجريانات زيرسطحي دامنه ها شده و اين جريانات به صورت رواناب در سطح دامنه خاك برداري وروي جادّه جاري شده و سبب ناپايداري شيب دامنه هاي خاك برداري مي شود؛ همچنين با استفاده از اين مدل مي توان دامنه هاي ناپايدار را شناسايي و نوع عمليات حفاظتي را براي افزايش ضريب پايداري مشخّص كرد؛ به طوري كه عمليات ميخ كوبي در دامنه شماره 6 با كلاس آسيب پذيري خيلي زياد، با موقعيّت جغرافيايي 43 20 °33عرض شمالي و 59 10 °48طول شرقي باعث افزايش ضريب پايداري از مقدار 0/57 به 1/98 و عمليات تراس بندي بر روي اين دامنه باعث افزايش ضريب پايداري به مقدار 2/10 شد كه در نهايت، مي توان مناسبت ترين و بهترين روش را براي انجام عمليات حفاظتي مشخّص كرد.