مصرف‌گرايي نمادين و جدايي‌گزيني فضايي در شهر تبريز مطالعه موردي: كوي فردوس و وليعصر

هر فرمي در داخل چشم اندازهاي جغرافيايي در ارتباط با فرايندهاي اجتماعي شكل مي گيرد. جدايي‌گزيني اكولوژيك و فضايي در داخل شهر ها دلايل متعددي ازجمله ويژگي‌هاي اجتماعي ، نژادي ، اقتصادي دارد. مصرف‌گرايي نمادين كه يك نوع سبك زندگي به شمار مي رود، سبب مي‌شود تا افراد با سلايق مشابه در محلات مرفه نشين شهرها دور هم جمع شده و از اين طريق تشخص خاصي را به محل زندگي خود مي‌دهند كه مانع از ورود افراد با سبك زندگي متفاوت به اين محلات مي‌شود. اين تحقيق قصد دارد تا به بررسي رابطه بين مصرف‌گرايي نمادين و جدايي‌گزيني اكولوژيك در شهر تبريز در دو محدوده‌ي جداگانه‌ي كوي وليعصر و فردوس به مطالعه‌ بپردازد. سؤال اصلي تحقيق آيا بين مصرف‌گرايي نمادين و جدايي‌گزيني اكولوژيك رابطه وجود دارد ، مي‌باشد. تحقيق حاضر به لحاظ ماهيّت از نوع پژوهش‌هاي كمّي با روش توصيفيتحليلي مي‌باشد كه در آن براي يافتن پاسخ به سؤالات از پيمايش استفاده شده است. براي تحليل‌هاي آماري از آزمون همبستگي پيرسون و براي آزمون استقلال دو نمونه ازهم  از آزمون يومن ويتني استفاده شد. تعداد نمونه انتخابي براي كوي وليعصر 350 نفر و براي كوي فردوس 150 نفر بود. نتايج مربوط به آزمون همبستگي نشان مي­دهد كه همبستگي مثبت با ضريب 0.623 بين مصرف‌گرايي نمادين و جدايي‌گزيني اكولوژيك وجود دارد. نتايج به دست آمده از تحليل رگرسيون نشان مي‌دهد كه 39 درصد از علت جدايي‌گزيني را مي‌توان در ارتباط با مصرف‌گرايي دانست. نتايج به دست آمده از آزمون استقلال دو نمونه از هم نيز نشان مي‌دهد اگرچه اين دو جامعه به لحاظ وفاداري به برند و تمايل به جدايي‌گزيني تفاوتي از هم ندارند ولي تمايل به تجمل‌گرايي و مصرف كالاهاي لوكس و دلايل اجتماعي و نگرش‌ها و رويكردهاي آنان نسبت به هم متفاوت بوده و همين امر سبب شده است كه گروهي محله وليعصر و گروهي ديگر محله فردوس را به عنوان برند براي جدايي‌گزيني انتخاب نمايند.