تعيين سن درياچه‌هاي سدّي ناشي از رخداد زمين‌ لغزش سيمره با استفاده از روش ترمولومينسانس

زمين‌لغزش‌هاي بزرگ‌مقياس مخصوصاً آن‌هايي كه باعث سد كردن مسير رودخانه‌ها مي‌شوند، از خطرناك‌ترين پديده‌هاي طبيعي در مناطق كوهستاني همه جاي جهان هستند. رخداد بزرگ‌ترين زمين‌لغزش دنيا بر سطح طاقديس كبيركوه در مسير رودخانه‌هاي سيمره و كشكان، باعث مسدود شدن مسير رودخانه ها و تشكيل درياچه‌هاي سدي سيمره و جايدر شده است. هدف از اين تحقيق كه از نوع تحقيقات كاربردي توسعه‌اي مي‌باشد و با روش مشاهده‌اي، تاريخي و تحليلي انجام‌شده است، بازسازي محدوده‌ي درياچه‌هاي سدّي ناشي از رخداد زمين‌لغزش سيمره و تعيين سن آنها با روش ترمولومينسانس جهت تعيين زمان رخداد زمين لغزش سيمره و تشكيل درياچه‌ها مي‌باشد. مطالعات ميداني منطقه با كمك ابزارهاي فيزيكي و مفهومي و روش‌هاي آزمايشگاهي منجر به شناخت لغزش‌هاي چهار مرحله‌اي در سطح طاقديس كبيركوه و متعاقب آن تشكيل درياچه‌هاي چهارگانه در محدوده‌ي دره‌ي سيمره و درياچه‌ي تك‌مرحله‌اي در محدوده‌ي دره‌ي كشكان شد. يافته‌هاي تحقيق بر اساس تعيين سن هشت نمونه از رسوبات كف و سطح درياچه‌هاي سيمره و جايدر با استفاده از روش ترمولومينسانس نشان مي‌دهد كه زمان رخداد زمين‌لغزش سيمره و تشكيل درياچه‌ي اوليه سيمره 85000 سال پيش بوده است. درياچه‌ي دوم سيمره در 16500 سال پيش، درياچه‌ي سوم در 10500 و درياچه‌ي چهارم در 10100 سال پيش تشكيل شده‌اند. بنابراين دره‌ي سيمره از 85000 سال پيش تا حدود 10000 سال پيش شاهد رخداد زمين‌لغزش‌هاي متوالي و شكل‌گيري 4 درياچه بوده است. تعيين سن رسوبات پادگانه درياچه‌ي جايدر حاكي از شكل‌گيري درياچه‌ي جايدر همزمان با رخداد زمين‌لغزش اصلي سيمره و درياچه‌ي اوليه‌ي سيمره در 85000 سال پيش و تخليه‌ي آن در حدود 5000 سال پيش بوده است. بنابراين ماندگاري درياچه‌ي جايدر حدود 80000 سال بوده است.