ارزيابي كارايي مدل درختان تصميم‌گيري در برآورد رسوبات معلق رودخانه‌اي مطالعه موردي: حوضۀ رودخانه ميمه

به دليل اهميت و نقش پديدۀ انتقال رسوب در مبحث حوضه‌هاي آبريز، از جمله ساماندهي رودخانه‌ها كه به منظور مهار فرسايش و رسوب‌گذاري و يا تثبيت بستر و دفع سيلاب انجام مي‌گيرد، آگاهي و تعيين ميزان رسوب حمل شده توسط رودخانه از ديرباز مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام اين تحقيق، تعيين كارايي مدل درختان تصميم‌گيري (به‌عنوان يكي از روش‌هاي داده كاوي) در برآورد رسوبات معلق رودخانه ميمه است. داده‌هاي مورد استفاده شامل دبي رسوب و دبي آب است كه به‌صورت متناظر برداشت شده بود و همچنين بارش و دبي‌هاي روزانه مربوط به دورۀ آماري از سال 1347-1346 تا سال 1389-1388. پس از پردازش داده‌ها، تعداد 554 ركورد كه آمار دبي و رسوب متناظر آنها موجود بود، انتخاب و نتايج به‌دست آمده با روش مرسوم منحني سنجه رسوب مقايسه شد. براي مقايسۀ نتايج از معيارهاي آماري R، RMSE، MAE، r2 و Bias  استفاده شده است. سپس براي بررسي تأثير بارش‌ها و دبي‌هاي روزانه در دقت برآورد رسوب توسط مدل درختي، در گام دوم داده‌هاي مربوط به بارش و دبي‌هاي روزانه به مدل اضافه گرديد. بر اساس نتايج به دست آمده، مدل درخت تصميم‌گيري نتايج قابل قبولي را درجهت شبيه‌سازي بار معلق در ايستگاه مورد مطالعه ارائه كرده است. به‌طوري‌كه بر اساس معيارهاي  RMSE،MAE، r2 و Bias درخت تصميم‌گيري نسبت به منحني سنجۀ رسوب با خطاي كمتري رسوبات را برآورد كرده است. همچنين نتايج بيانگر اين مطلب است كه ورود داده‌هاي بارش و دبي روزانه تغيير زيادي در نتايج ايجاد نكرده و ميزان رسوبات با دبي‌هاي متناظر بيشترين همبستگي را دارد