تعيين بهترين شاخص فرسايندگي باران در استان فارس و پهنه‌بندي آن

امروزه فرسايش آبي به‌عنوان يكي از مسائل مهم در كشاورزي و آبخيزداري مطرح است و محققان با انجام تحقيقات مختلف به دنبال راهكارهايي براي به حداقل رساندن آن هستند. شاخص فرسايندگي باران مهم‌ترين عامل تأثيرگذار بر فرسايش خاك بوده و تابعي از خصوصيات فيزيكي باران مي‌باشد. جهت كمّي كردن عامل فرسايندگي باران شاخص‌هاي مختلفي توسعه داده ‌شده‌اند كه انتخاب شاخص مناسب با توجه به شرايط اكولوژيكي منطقه حائز اهميت است. تحقيق حاضر به‌ منظور تخمين ضريب فرسايندگي باران بر اساس بررسي ارتباط بين شاخص هاي مبتني بر مقدار و عامل فرسايندگي معرفي‌شده توسط ويشماير واسميت (EI30) و پهنه‌بندي ضريب فرسايندگي باران با روش هاي مختلف قطعي و زمين آمار در استان فارس انجام‌شده است. بررسي روابط رگرسيوني بين عوامل ذكرشده، نشان داد كه شاخص فورنيه با ضريب تبيين 0.80، همبستگي بالايي با ضريب فرسايندگي (R) دارد. در نتيجه بر اساس معادله حاصل شده، R  هر ايستگاه محاسبه شد. در نهايت روش تابع پايه شعاعي با مدل نواري كاملاً منظم بر اساس جذر ميانگين مربعات خطا پايين تر و ضريب تبيين بالاتر نسبت به روش‌هاي ديگر انتخاب شد.براساس نقشه ضريب فرسايندگي باران بيشترين ميزان فرسايندگي در قسمت شمال استان و كمترين مقدارآن در ناحيه‌ي شرق و شمال شرق مي‌باشد. همچنين 44 درصد استان داراي فرسايندگي متوسط و 10 درصد در معرض فرسايش زياد مي باشد.