سنجش ظرفيت زيست ‌پذيري محله‌ هاي شهري در كلان ‌شهر تهران (موارد مطالعاتي: محله‌ هاي هرندي، تختي و كوثر)

رشد و توسعه بيش از حدِ شهرها در عصر حاضر و افزايش چالش‌هاي مرتبط با آن، باعث به خطر افتادن زندگي در شهرها شده است. زيست‌پذيري از جمله رويكردهايي است كه به‌دنبال ايجادِ يك محيط امن و سالم براي جوامع انساني است. اين رويكرد از در هم‌تنيدگي ابعاد اقتصادي، اجتماعي، محيطي و كالبدي تشكيل يافته و مي‌بايست براي پيشگيري از تك‌بعدي شدن و تقليل‌گرايانه شدن آن، شبكه‌اي از روابط ميان معيارهاي مربوط به قلمروهاي گوناگون زيست‌پذيري را در آن در نظر گرفت. هدف پژوهش سنجش زيست‌پذيري محلات شهري بر مبناي متون جهاني و كاربستِ اين مؤلفه‌ها در رتبه‌بندي محلات هرندي، تختي و كوثر كلان‌شهر تهران از لحاظِ زيست‌پذيري است. روش تحقيق مقاله كمي است و با رويكرد توصيفيتحليلي انجام شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها با بهره‌گيري از Excel و براي استخراج امتياز نهايي زيست‌پذيري از مدلElectre استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد بين محله‌هاي مورد مطالعه از لحاظِ زيست‌پذيري تفاوت وجود دارد. با توجه به اين نتايج، محله تختي از لحاظ شاخص‌هاي زيست‌پذيري در سطح بالاتري نسبت به ساير محلات قرار داشته و محله‌هاي كوثر و هرندي به‌ترتيب بعد از محله تختي قرار مي‌گيرند. اگر چه در كم و كيفِ زيست‌پذيري محلات عوامل مختلفي نقش دارند، با اين حال به‌نظر مي‌رسد زيست‌پذيري پايين محله‌هاي مورد مطالعه ناشي از كم بودن حسِ تعلق شهروندان و گسترش كاربري‌هاي تجاريخدماتي و انبارداري مربوط به عملكردهاي بازار است. امري كه به‌طور خاص در محله هرندي به‌وضوح قابل مشاهده است.