تبيين نقش شاخص هاي كالبدي در راستاي ارتقاي امنيت شهروندان با رويكرد C.P.T.E.D (مطالعۀ موردي: بافت فرسودۀ محلۀ زينبيۀ اصفهان)

امنيت يكي از مهم‌ترين عوامل سازندۀ كيفيت مطلوب در طراحي شهري است كه در حضور شهروندان مؤثر است. محله هاي شهري به مثابه يكي از اجزاي اساسي ساخت كالبدي شهر از اهميت زيادي برخوردارند. جرم معلول عوامل متعددي است كه يكي از آن ها عوامل كالبدي است CPTED، طراحي مناسب و به‌كارگيري بهينۀ محيط مصنوع در راستاي كاهش جرايم شهري است. بنابراين، هدف از انجام اين پژوهش، ارتقاي امنيت محيطي در محله هاي شهري با بهره گيري از رويكرد CPTED است. به اين منظور به ارزيابي شاخص هاي كالبدي كه در وقوع جرم در محله هاي شهري تأثير مي گذارند، مي‌پردازد. مورد مطالعۀ اين پژوهش، بافت فرسودۀ محلۀ زينبيۀ اصفهان است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي و نوع آن از نظر هدف، كاربردي توسعه اي است. با توجه به حجم نمونه تعداد 256 پرسش‌نامه جمع آوري شد و با استفاده از آزمون هاي «هم‌بستگي»، «خي دو»، «نسبت» و «فريدمن» در نرم‌افزار آماري SPSS تجزيه‌‌وتحليل شد. بنابر نتايج حاصل، بين تمامي شاخص هاي كالبدي كه از طريق پرسش‌نامه تجزيه‌‌وتحليل شدند به‌جز پوشش گياهي، به عنوان متغير مستقل و امنيت (متغير وابسته)، رابطۀ معنادار وجود دارد. همچنين، با توجه به نتايج آزمون هم‌بستگي، كاربري اراضي و مبلمان شهري بيشترين هم‌بستگي را با امنيت محيطي محدودۀ زينبيه داشته اند. از نظر شهروندان مبلمان شهري و كاربري اراضي و دانه بندي بافت بيشترين تأثير را بر امنيت خواهند داشت. به منظور تحقق اهداف پژوهش راهبردهايي به صورت مجزا در مورد هر شاخص ارائه شده است.