شناسايي تنگناهاي پياده روي شهروندان در شهر رشت با استفاده از تئوري بنياني

اهداف: پياده روي شهروندان در همۀ شهرها به طور اعمّ و در جوامع درحال توسعه به طور اخص با مشكلات و تنگناهاي متعددي روبه رو بوده و از ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، مديريتي و ... قابل مطالعه است. دراين ميان برخي از اين ابعاد از سهم بيشتري در كاهش اشتياق شهروندان به پياده روي در فضاهاي شهري برخوردارند. پژوهش حاضر قصد دارد تنگناهاي پياده روي شهروندان شهر رشت را با استفاده از تئوري بنياني مورد مطالعه قرار دهد. روش: در اين پژوهش با استفاده از روش كيفي، تنگناهاي پياده روي شهروندان شهر رشت با به كارگيري تئوري بنياني موردمطالعه قرار گرفته است. براساس روش نمونه گيري هدفمند و نظري، 43 نفر از شهروندان به عنوان نمونه انتخاب شدند. تكنيك هاي بهكارگرفته شده براي گردآوري داده ها و اطلاعات لازم، بر مصاحبه نيمه‏ساختاريافته و مشاهدات ميداني تمركز يافتند. يافته ها/نتايج: مصاحبه ها تا جايي پيش رفتند كه مرحله اشباع تئوريك حاصل شد. برمبناي نظريه بنياني، داده ها در سه مرحله كدگذاري تحليل شدند و نتايج حاصل از آن، استخراج 7 مقوله هسته اي شامل عوامل تأثيرگذار اجتماعي و فرهنگي، كالبدي، فردي، طبيعي، مديريتي، امكانات و قوانين مي باشد. نتيجه گيري: تنگناهاي اساسي پياده روي شهروندان در شهر رشت، تحت تأثير عوامل مختلف اجتماعي، فرهنگي، كالبدي، فردي، طبيعي، مديريتي، امكانات و قوانين به‏وجود آمده است. تمامي اين عوامل در دو گروه زمينه هاي مؤثّر بر پياده روي و شرايط مداخله گر قابل مطالعه هستند كه در گروه نخست، ويژگي هاي شهر و شهروندان و در گروه دوم، شرايطي كه در عدم تمايل شهروندان به پياده روي نقش داشته اند، قرار مي گيرد.