سرمايه گذاري خانوادگي با منشأ شهري؛ راهبردي براي توسعه پايدار روستايي (مطالعه موردي: دهستان صائين‌قلعه شهرستان ابهر)

هدف: هدف از اين تحقيق، بررسي نقش سرمايه گذاري خانوادگي با منشأ شهري و تأثيرات آن در پايداري روستاهاي محدوده موردمطالعه است. پژوهش حاضر براساس پاسخ‌گويي به اين سؤال‌هاي كليدي شكل گرفته است: 1 آيا سرمايه گذاري خانوادگي، در محدوده موردمطالعه موجب توسعه روستاها شده است؟ 2 سرمايه گذاري هاي خانوادگي چه اثرهايي در اقتصاد جوامع محلي داشته است؟; روش: نوع تحقيق كاربردي است و روش مورداستفاده توصيفي تحليلي و همچنين، روش گردآوري داده‌ها، پيمايشي است. براي تجزيه‌‌وتحليل داده ها از روش توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و واريانس) و استنباطي (آزمون‌هاي فريدمن، ويلكاكسون و كروسكال واليس، تي دو نمونه اي مستقل) بهره گرفته ‌شده است. جامعه آماري تحقيق در سطح دهستان صائين‌قلعه 5702 نفر برآورد شده است كه با استفاده از فرمول اصلاح‌شده كوكران، تعداد 149 نمونه به‌صورت تصادفي ازبين جمعيت روستايي محدوده موردمطالعه انتخاب‌ شده‌اند.; يافته ها/ نتايج: يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه ميانگين معيارهاي به‌كارگرفته‌شده بالاتر از حد متوسط ارزيابي‌شده است؛ بنابراين، سرمايه گذاري توانسته است زمينه را براي بهبود اشتغال زايي، درآمد زايي، مشاركت و همكاري و كاهش مهاجرت فراهم كند و توسعه پايدار را در محدوده موردمطالعه به‌همراه داشته باشد. اين يافته نشان مي دهد كه روستا با تحولات گسترده اي در زيرساخت و پروژه هاي عمراني روبه‌رو بوده اند.; نتيجه گيري: با توجه به نتيجه به‌دست‌آمده مي توان اظهار كرد كه سرمايه گذاري خانوادگي با منشأ شهري در روستاهاي عميدآباد، پير زاغه و ارهان هر كدام به‌ترتيب بيشترين جذب سرمايه گذاري خانوادگي را داشته اند و زمينه را براي پايداري آن‌ها فراهم كرده است.