الگوي تحليلي اثربخشي سازمان هاي محلي اجتماع محور بر سرمايه اجتماعي نواحي روستايي بخش بندپي شرقي شهرستان بابل

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تحليل جايگاه سازمان هاي محلي اجتماع محور بر سرمايه اجتماعي، تأثير انجمن هاي اعتبار و پس انداز را بر مؤلفه هاي سرمايه اجتماعي در ناحيه روستايي بخش بندپي شرقي شهرستان بابل بررسي كرده است. ; روش: پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازحيث گردآوري داده ها، توصيفي – پيمايشي و ازلحاظ نوع داده، كمي است. اعضاي انجمن ها جامعه آماري پژوهش هستند كه مطابق ‌با فرمول كوكران، 215 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و داده ها ازطريق پرسش‌نامه گردآوري شده است. داده ها با استفاده از تحليل عاملي تأييدي مرتبه اول و دوم و آزمون آماري فريدمن در چهارچوب نرم افزارهاي بسته آماري براي داده هاي اجتماعي و مدلسازي معادلات ساختاري تجزيه‌وتحليل شده است. ; يافته ها/ نتايج: بيشترين تأثير انجمن ها بر سرمايه اجتماعي مربوط به بعد حمايت مي شود كه نمره ميانگين آن برابر با 38/4 است. پس از آن، ابعاد آگاهي، مشاركت، انسجام و اعتماد به‌ترتيب با نمرات ميانگين 2/4، 1/4، 91/3، 83/3 به‌ترتيب در رتبه‌هاي دوم تا پنجم قرار گرفته اند. همچنين، يافته ها نشان مي دهد كه الگوي نظري تأييدشده قابليت تبيين 69 درصد از تغييرات متغير مشاركت، 70 درصد از تغييرات متغير انسجام، 59 درصد از متغير آگاهي، 68 درصد از متغير حمايت و 80 درصد از تغييرات متغير اعتماد را دارا است.; نتيجه گيري: سازمان هاي محلي اجتماع محور الگوي مناسبي براي توليد سرمايه اجتماعي در نواحي روستايي هستند. آنان با ايجاد بستر ارتباط جمعي عيني، بر مصاديق سرمايه اجتماعي همچون آگاهي، حمايت، اعتماد، مشاركت و انسجام جامه‌عمل پوشانده اند. درنهايت، پيشنهاد مي شود كه با توجه به تأكيد رويكردهاي اجتماع محور در برنامه ريزيهاي توسعه روستايي، اين نهادها مي توانند ابزار مناسبي براي تقويت سرمايه اجتماعي باشند.