تحليل پيشران هاي تبيين كنندۀ تاب آوري شهري در كلان شهر مشهد

تبيين موضوع: تاب آوري رويكردي نو در راستاي ارزيابي و ارتقاي ظرفيت مانايي و تحمل پذيري بنيان هاي توسعه در شهرهاست. تبيين و شناخت مؤلفه هاي مؤثر و پيش برنده آن مي تواند راهگشاي بسياري از برنامه هاي مرتبط با مديريت بحران و دفاع غير عامل شهري باشد كه با توجه به پيچيدگي هاي تهديدات امروزي امري بسيار ضروري مي باشد. روش: مقاله حاضر با هدف گذاري كاربردي و با روش شناسي توصيفي تحليلي در راستاي شناخت و تحليل پيشران هاي تبيين كننده تاب آوري شهري در كلان شهر مشهد مي باشد. جهت شناسايي شاخصه هاي مفهومي تبيين كننده پيشران هاي اصلي تاب آوري به روش اسنادي و دلفي هدف مند استفاده شده است. جامعه نمونه كارشناسان و متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش در دو بخش به صورت 15 نفر براي اجراي تكنيك دلفي هدف مند و 50 نفر براي ارزش گذاري به پيشران هاي تبيين كننده مي باشند. براي تحليل داده ها از مدل معادلات ساختاري ايموس گرافيك (AMOS) استفاده شده است يافته‎ها: نتايج تحقيق بيانگر اين امر است كه اولاً تحليل شاخصه هاي مفهومي با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي (EFA) شش پيشران تبيين كننده اصلي را به صورت تاب آوري اقتصادي با ضريب پايايي 0.78، تاب آوري اجتماعي با ضريب پايايي 0.76، تاب آوري كالبدي با ضريب پايايي 0.72، تاب آوري نهادي مديريتي با 0.73، تاب آوري زيرساختي با ضريب پايايي 0.82 و زيست محيطي با ضريب پايايي 0.74، مورد شناسايي قرار داد و ثانياً تحليل ساختار ارتباطي پيشران هاي شناسايي شده با استفاده از تحليل عاملي تاييدي (CFA) نشان داد كه پيشران هاي شناسايي شده داراي ارتباط ساختاري معناداري براي تبيين تاب آوري در كلان شهر مشهد مي باشند. نتايج: آنچه از اين تحقيق بر مي آيد كه براي ارزيابي و كاربست تاب آوري در كلان شهر مشهد نيازمند به ديد جامع و چند جانبه مي باشد. يعني توجه به پيشران هاي مهمي در 6 حوزه كلان  اقتصادي تا زيست محيطي مي باشد، چرا كه تحقق تاب آوري در اين كلان شهر با ارتباط ساختاري قوي در بين اين پيشران ها مرتبط مي باشد.