تحليلي بر پراكنش خدمات و جمعيت شهري با تأكيد بر عدالت فضايي و برخورداري شهري (مطالعۀ موردي: شهر ايلام)

تبيين موضوع: توزيع فضايي عادلانه خدمات و منابع بين مناطق مختلف شهري و دستيابي برابر شهروندان به آنها، يكي از فاكتورهاي مهم جهت دستيابي به عدالت اجتماعي مي باشد، زيرا عدم برخوداري عادلانه منجر به ايجاد بحران‌هاي اجتماعي و مشكلات پيچيده فضايي و توزيع عادلانه نيز زمينه‌ساز توسعه متوازن مناطق شهري خواهد شد.  هدف از اين پژوهش، ارزيابي ميزان هماهنگي در پراكندگي جمعيت و توزيع خدمات در نواحي شهر ايلام و ارائه راهكارهاي بهينه براي نيل به توزيع متعادل خدمات در سطح شهر، به‌منظور بهره‌مندي همه شهروندان از خدمات شهري مناسب است.  روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي تحليل مي باشد. با استفاده از نرم افزار SPSS و بهره جستن از دو روش تحليل عاملي و خوشه اي، به بررسي چگونگي توزيع خدمات شهري در سطح شهر ايلام پرداخته است. يافته‎ها: نتايج پژوهش بيانگر آن است كه در بين سه شاخص خدمات شهري بين محلات شهر ايلام، شرايط شاخص كالبدي نسبت به ديگر شاخص ها در موقعيت بهتري قرار داشته و پس از آن شاخص اقتصادي و در نهايت شاخص اجتماعي در وضعيت مطلوب قرار گرفته است. از طرفي بر اساس نتايج مقايسه اي از دو روش تحليل(عاملي و خوشه اي) مشخص مي گردد كه ناحيه مركزي در بهترين شرايط، ناحيه شادآباد در شرايط تا حدودي مناسب و نواحي جانبازان، چاليمار، نوروزاباد، آزادگان، رزمندگان و بانبرز در شرايط نامناسب قرار دارند. نتايج: وضعيت بوجود آمده ماحصل مشكلاتي چون: عدم مديريت مداوم (طي 21 سال 13 شهردار تغيير كرده است)؛ ضعف در تدوين و اجراي قوانين؛ سوء مديريت و ناهماهنگي ميان دستگاه‌هاي مرتبط با مديريت شهري و نداشتن نگاه يكپارچه؛ ناپايدار بودن درآمدهاي شهرداري؛ غلبه نگاه قبيله‌اي بر نگاه شهروندي؛ پراكندگي نامطلوب تراكم؛ كمبود سرانه كاربري هاي تفريحي و ... مي باشد.