نقش مداخله بهترين خود ممكن (BPS) در افزايش ميزان خوش بيني افراد مبتلا به ديابت مليتوس نوع دو

THE ROLE OF BEST POSSIBLE SELF (BPS) INTERVENTION ON INCREASING OF OPTIMISM IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES

مقدمه: خوش‌بيني سرشتي، به‌عنوان انتظار پيامدهاي خوب در آينده است و مي‌تواند نقش محافظتي در تعديل تغييرات نورواندوكريني ناشي از استرس در افراد مبتلا به ديابت نوع دو داشته باشد. BPSنمونه‌اي از مداخلات روان‌شناسي مثبت‌نگر است كه از طريق نوشتن و تصور كردن به روش بهترين خود ممكن، موجب افزايش خوش‌بيني به‌صورت انتظار پيامدهاي مطلوب مي‌گردد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر خوش‌بيني بر روي كنترل قند خون در مبتلايان به ديابت نوع دو است. روش‌ها: نمونه‌ي مورد پژوهش شامل 60 نفر از مبتلايان به ديابت (30 نفرگروه آزمايش و 30 نفر گروه كنترل) مراجعه كننده به كلينيك ديابت پژوهشگاه غدد دانشگاه علوم پزشكي تهران بوده كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب گرديده‌اند. ابزارهاي پژوهش شامل: مقيــاس جهت‌گيري زندگي (R-LOT) و مقياس عاطفه مثبت و منفي (PANS)، كه قبل از آموزش BPS و دو هفته بعد از آموزش BPS توسط آزمودني‌ها پر گرديده است. يافته‌ها: تجزيه و تحليل داده‌ها به روش تحليل كواريانس نشان داد، آموزش BPS (بهترين خود ممكن) منجر افزايش خوش‌بيني بيماران ديابت نوع دو در گروه آزمايش شده است. آموزش يا مداخله BPS در اين تحقيق، ميانگين نمرات پس آزمون را به‌طور معناداري نسبت به ميانگين نمرات پيش آزمون گروه آزمايش و نسبت به ميانگين پس آزمون گروه كنترل افزايش داده است نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشانگر تأثير آموزش روش BPS در افزايش خوش‌بيني آزمودني‌ها است.

Background: Dispositional optimism is the expectation of positive outcomes in the future, and it can have a moderating effect on the neuroendocrinal changes resulting from stress in patients with type-2 diabetes. Best Possible Self (BPS) is a Positive-Psychology intervention which attempts to increase optimism by encouraging the patient to imagine and write about desirable outcomes.The purpose of this study is to investigate the effect of optimism on glycemic control in type 2 diabetic patients. Methods: The study sample included 60 individuals (30 in the control group and 30 in the experimental group). Every participant was a patient of Endocrinology Clinic of Tehran University of Medical Sciences. The participants were chosen through simple random sampling. Study materials included the Revised Life Orientation Test (R-LOT) and the Positive and Negative Affect Scale (PANAS). These questionnaires were administered before the intervention and then again two weeks later. Results: The Analysis of Covariance (ANCOVA) method was used to determine the effectiveness of intervention. Conclusion: Results suggest that BPS intervention increases optimism in patients with type 2 diabetes.