اثر بخشي واقعيت درماني گروهي برسرمايه روان شناختي و مسئوليت پذيري نوجوانان طلاق

زمينه و هدف: رشد طلاق در سال هاي اخير جمعيت نوجوانان طلاق را افزايش داده و مشكلات و مسائل حاصل از طلاق در اين دوره حساس رشدي مي تواند به شدت بر سرمايه روان شناختي و مسئوليت پذيري تأثيرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي واقعيت درماني گروهي بر سرمايه روان شناختي و مسئوليت پذيري نوجوانان طلاق تحت حضانت مادر بود.روش و مواد: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. ﺟﺎمعه ﺁﻣﺎﺭﻯ اين ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ كليه نوجوانان طلاق ﺗﺤﺖ ﺣﻀﺎﻧﺖ ﻣﺎﺩﺭ و مشغول به تحصيل در مدارس متوسطه دوم شهر ساري در سال تحصيلي 97-1396 بودند كه نمونه اي به تعداد 60  نفر از طريق نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش در هشت جلسه واقعيت درماني گروهي شركت نمودند در حالي كه گروه گواه، آموزشي در آن دوره دريافت نكردند. به منظور سنجش متغيرهاي وابسته از پرسشنامه هاي سرمايه روان شناختي و مسئوليت پذيري استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري و نرم افزار SPSS 22 استفاده شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن شركت كنندگان گروه آزمايش (5.6) 16.8 و گروه گواه، (6.1) 17.2 سال بود. ميانگين (انحراف معيار) سرمايه روان شناختي گروه آزمايش در پيش آزمون (4.3) 24.6 بود كه در پس آزمون به (3.2) 29.9 افزايش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون (3.7) 25 بود كه در پس آزمون به (2.8) 24.2 رسيد كه از نظر آماري معنادار نبود. همچنين ميانگين (انحراف معيار) مسئوليت پذيري گروه آزمايش در پيش آزمون (19.9) 83.4 بود كه در پس آزمون به (21.2) 98.9 افزايش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون (20) 84.5 بود كه در پس آزمون به (19.3) 84.8 رسيد كه از نظر آماري معنادار نبود. مؤلفه خوش بيني از متغير سرمايه روان شناختي، و مؤلفه قانون مندي از متغير مسئوليت پذيري، بيشترين تأثير را از واقعيت درماني داشته اند.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه آموزش واقعيت درماني گروهي منجر به بهبود سرمايه روان شناختي و افزايش مسئوليت پذيري در نوجوانان طلاق شد.