رابطه تنظيم شناختي هيجاني، استرس شغلي و سلامت عمومي پرستاران شاغل در بيمارستان هاي خصوصي شهر تهران

زمينه و هدف: استرس شغلي در پرستاران مي تواند موجب كاهش كيفيت مراقبت پرستاري و افزايش مشكلات سلامتي پرستاران شود. اين پژوهش با هدف تعيين رابطه تنظيم شناختي هيجاني، استرس شغلي و سلامت عمومي پرستاران شاغل در بيمارستان هاي خصوصي شهر تهران انجام گرفت.روش و مواد: اين پژوهش يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل پرستاران شاغل در بيمارستان هاي خصوصي شهر تهران بود كه به روش نمونه گيري تصادفي و در دسترس250 نفر انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي تنظيم شناختي هيجاني، پرسشنامه مقياس تجديدنظر شده استرس پرستاري و پرسشنامه سلامت عمومي استفاده شده است. جهت تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و نرم افزار SPSS.20 استفاده شده است.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن پرستاران مرد  35.8 (9.5) و پرستاران زن 33.1 (8.8) بود. نتايج نشان داد با افزايش تنظيم شناختي هيجان مثبت با ميانگين (انحراف معيار) 46.1 (9.2)، تنظيم شناختي هيجان منفي 57.3 (10.8) (0.01 P)، استرس شغلي 83.5 (13.4) (0.01 P)، سلامت عمومي 41.7 (10.6) (0.01 P) كاهش مي يابد. با افزايش تنظيم شناختي هيجان منفي، استرس شغلي (0.01 P) و سلامت عمومي (0.01 P) افزايش مي يابد. همچنين با افزايش استرس شغلي، سلامت عمومي (0.01 P) كاهش مي يابد.نتيجه گيري: مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش تنظيم شناختي هيجان مثبت، تنظيم شناختي هيجان منفي، استرس شغلي، سلامت عمومي كاهش مي يابد. با افزايش تنظيم شناختي هيجان منفي، استرس شغلي و سلامت عمومي افزايش مي يابد. همچنين با افزايش استرس شغلي، سلامت عمومي افزايش مي يابد.