تأثير تغييرات محيطي تالاب ميقان بر دماي سطح زمين نواحي پيراموني با استفاده از داده هاي ماهواره لندست

تالاب ها يكي از مهم‌ترين پهنه هاي آبي مؤثر در تعديل شرايط آب و هوايي نواحي پيراموني و همچنين يكي از شكننده ترين پديده هاي طبيعي به شمار مي رود. بنابراين پايش تغييرات محيط پيراموني تالاب ها بسيار اهميت دارد. هدف از اين تحقيق، پايش تغييرات كاربري اراضي، شاخص بهنجار شده پوشش گياهي و الگوهاي دمايي سطح زمين در نواحي پيراموني تالاب ميقان با استفاده از داده هاي چند زمانه سنجنده TM ماهواره لندست در تاريخ هاي 30 ارديبهشت‌ماه سال 1381 و 5 خردادماه سال 1389 است. براي استخراج تغييرات كاربري اراضي  از روش طبقه بندي نظارت‌شده با اعمال الگوريتم حداكثر شباهت استفاده شد. نتايج دقت طبقه‌بندي تصاوير با استفاده از شاخص كاپا براي تصوير سال 1381 و 1389 به ترتيب، 99.13% و 98.93% با ضريب كاپا 98 و 97 بود. نتايج تغييرات كاربري اراضي نشان داد كه زمين هاي باير افزايش 100 كيلومترمربع و در مقابل نواحي با پوشش گياهي 84 كيلومترمربع كاهش داشت. ميانگين شاخص بهنجار شده پوشش گياهي با تغيير محسوسي مواجه نبوده است و بيشينه و كمينه اين شاخص در سال 1381 صفر و 0.52 و در سال 1389، 0.05 و 0.58 بود. طبقات دمايي گرم‌تر در الگوي دمايي منطقه در سال 1389 نسبت به سال 1381 گسترش بيشتري داشت. ميزان دماي كمينه، ميانگين و بيشينه در حريم ده كيلومتر پيراموني تالاب ميقان در سال 1381 به ترتيب 16.72، 27.35 و 36.4 درجه سانتي گراد با انحراف معيار 3.2، اين مقادير در سال 1389 به 15.5، 29.8 و 37 درجه سانتي گراد با انحراف معيار 3.5 است.