شناسايي و اولويت بندي عوامل اثر گذار بر حسادت سازماني با استفاده از رويكرد دلفي فازي

حسادت سازماني احساس منفي است كه در تمامي سطوح سازماني به چشم مي خورد. پيامدهايي همچون تضعيف روابط بين فردي، از بين بردن پيوندهاي دوستي و آسيب رساندن به تبادل دانش را براي سازمان به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت بندي عوامل تأثيرگذار بر حسادت سازماني در سازمان هاي دولتي انجام پذيرفت. اين تحقيق از نظر روش تركيبي و از نظر نوع پژوهش تحقيقي قياسي ـ استقرايي است. جامعه آماري پژوهش، مديران عالي و مياني سازمان هاي دولتي شهرستان خرم آباد هستند كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند 27 نفر از آنان به عنوان اعضاي نمونه انتخاب گرديده است. در پژوهش حاضر با استفاده از تركيب روش كمي و كيفي، ابتدا با استفاده از داده هاي كيفي بدست آمده از مطالعات اكتشافي شامل بررسي متون اكتشافي و انجام مصاحبه هاي اكتشافي عوامل موثر بر حسادت سازماني مشخص گرديدسپس با استخراج عوامل، از طريق تحقيق زمينه يابي اين عوامل مورد ارزيابي و بررسي قرار گرفت. نتايج پژوهش مشتمل بر دو بخش است، كه در بخش اول مجموعه اي از عوامل موثر بر حسادت سازماني شناسايي و در بخش دوم ميزان اهميت و اولويت اين عوامل مشخص شد. نتايج حاكي از آن است كه اشاعه فرهنگ بي عدالتي، ضعف شخصيتي، تبعيض در محيط كار، تخريب اجتماعي، قياس فرد با ديگران، عدم توجه به مهارتها و قابليت هاي فرد، ارتقاء يافتن همكاران و تبادل پايين رهبر ـ عضو مهمترين عوامل موثر بر حسادت سازماني هستند.