شبيه‌سازي و بهينه سازي واحد جداسازي گوگرد پالايشگاه ايلام به روش پاسخ سطح

هدف از اين پژوهش بهينه‌سازي واحد جداسازي گوگرد به منظور افزايش توليد گوگرد و كاهش همزمان توليد دي‌اكسيد كربن، بر مبناي اطلاعات واحد جداسازي گوگرد پالايشگاه ايلام مي باشد. متغيرهاي ورودي واحد جداسازي گوگرد شامل: دبي جريان خوراك، دبي هوا، دماي كوره، فشار كوره، درجه حرارت راكتور كاتاليستي اول و فشار راكتور كاتاليستي اول مي‌باشند. مدل رياضي فرآيند با استفاده از روش پاسخ سطح به دست آمده است و دقت و صحت مدل با تحليل واريانس بررسي گرديد. در انتها شرايط عملياتي فرآيند جداسازي گوگرد با روش بهينه‌سازي عددي انجام و ارائه گرديد. نتايج نشان داد كه مؤثرترين اين پارامترها، دماي كوره، دبي هوا، و دبي خوراك مي‌باشند. نقاط بهينه براي دماي كوره 1039، نرخ دبي هوا kmol/h 469.33 و نرخ دبي خوراك kmol/h 1110.38 بدست آمد كه در اين نقاط بهينه، باعث افزايش توليد گوگرد از 30% به 89% و كاهش توليد دي‌اكسيد كربن از 55% به 8% شد.