نگرش رفتاري، رويكردي نوين در مدلسازي تصميمات سازماني (مورد مطالعه: مديران صنايع استان فارس)

در اين مقاله به مدل سازي الگوي تصميم گيري مديران بخش صنعت و عوامل اثرگذار بر آن، با توجه به رويكرد رفتاري پرداخته مي شود. براي اين منظور با طراحي پرسشنامه و جمع آوري اطلاعات از مديران صنايع استان فارس، داده هاي مورد نياز را جمع آوري مي گردد و سپس به مدل سازي الگوي تصميم گيري مديران براساس روش رگرسيون لجستيك پرداخته مي شود. نتايج تحقيق نشان مي دهند كه بيشتر مديران مورد بررسي در تصميم گيري هاي خود، از الگوي رفتاري تبعيت مي كنند. يكي از علل اصلي اين موضوع، وجود خطاهاي رفتاري در مديران است؛ به طوري كه اين خطاها باعث مي شوند مديران از الگوي عقلايي در تصميم گيري استفاده نكنند و به تصميم گيري رفتاري گرايش بيشتري داشته باشند. علاوه بر خطاهاي رفتاري، متغيرهايي مانند جنسيت، سطح تحصيلات، تجربه و مالكيت، بر انتخاب الگوي تصميم گيري مديران تاثير مي گذارند. با توجه به اينكه خطاهاي رفتاري معمولاً به عدم تصميم گيري بهينه توسط مديران منجر مي شود، راهكارهاي لازم براي كاهش اين خطاها و انتخاب الگوي تصميم گيري بهينه ارائه شده است.