مدل‌سازي سيستم كنترل موجودي در زنجيره تأمين چندسطحي، با استفاده از شبكه‌هاي بيزين

تعيين سياست بهينه موجودي همواره يكي از چالش هاي مديريت موجودي و توليد بوده و در اين زمينه، تاكنون تلاش هاي گسترده اي انجام و مدل هاي مختلفي ارائه شده است. بيشتر مدل‌هايي كه مطرح شده اند تا حد امكان سعي در ساده سازي واقعيت ها داشته و پارامترهاي مدل را به‌طور قطعي درنظر گرفته اند. همچنين، در تعيين سياست بهينه موجودي در زنجيره هاي تأمين چندسطحي، عدم قطعيت هاي بسيار زيادي تأثيرگذار هستند. در اين تحقيق، با استفاده از شبكه‌هاي بيزين، يك مدل يكپارچه احتمالي براي مدل‌سازي عدم‌قطعيت سياست بهينه موجودي در زنجيره هاي تأمين چندسطحي توسعه يافته است. كاربرد اصلي  شبكه هاي مذكور در وضعيت‌هايي است كه نيازمند استنتاج آماري باشند. اين روش يكي از ابزارهاي جديد و پيشرفته هوش مصنوعي و مدل‌سازي ريسك است كه مكانيسمي براي ارزيابي روابط علت و معلولي دربين مجموعه اي از متغيرها فراهم مي آورد. در مدل پيشنهادي انواع متغيرهاي كمي و كيفي غيرقطعي در سطوح مشتري، خرده فروش، توليدكننده و تأمين كننده فرمول نويسي شده اند. منطق مدل، تسخير عدم‌قطعيت عوامل سازماني و فني براي استنتاج موجودي بهينه در سطوح مطلوب است و با استفاده از داده هاي يك مطالعه موردي در نرم‌افزار Agenarisk پياده‌سازي شده است