مطالعه ارتباط بين خلق دانش، نوآوري مبتني‌بر فناوري و چابكي سازماني (مورد مطالعه: شركت فولاد آلياژي ايران)

چابكي به‌عنوان راهكار جديدي كه بقاي سازمان‌ها را در رويارويي با تغييرات شتابان و عدم اطمينان فزاينده در محيط كسب‌وكار تضمين مي‌كند، از اواخر دهه 1990 وارد ادبيات مديريت شد. از سوي ديگر، دانش به‌سرعت درحال تبديل شدن به يك منبع استراتژيك براي سازمان‌ها است؛ به‌طوري كه صاحب‌نظران عرصه مديريت معتقدند كه در اقتصاد دانش‌محور، دانش يك منبع مهم براي مزيت رقابتي و ايجاد ارزش است و عنصر ضروري براي سازمان‌ها با آمال جهاني به‌شمار مي‌آيد. به اين ترتيب، ايجاد و حفظ اين منبع اهميت خاصي دارد. دانش جديد وقتي داراي ارزش است كه به‌كار گرفته شود و به‌كارگيري دانش جديد به‌معني نوآوري است. با توجه به اهميت دانش در كسب‌وكار امروزي، اين سؤال مطرح مي‌شود كه خلق دانش چه تأثيري بر چابكي سازماني دارد و اين تأثير چگونه است. در اين راستا، ارتباط بين خلق دانش، نوآوري مبتني‌بر فناوري و چابكي سازماني را بررسي كرديم.  نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه خلق دانش بر چابكي سازماني تأثير مثبت دارد و نوآوري مبتني‌بر فناوري يكي از راه‌هاي تأثير دانش تازه‌خلق‌شده بر چابكي است