تصميم‌گيري عقلايي در مديريت بخش عمومي: موردكاوي و تحليل چگونگي كاربرد مدل‌هاي كمّي پژوهش عملياتي در اداره عمومي كشورهاي جهان

«تصميم‌گيري عقلايي» رويكردي مديريتي است كه بر تصميم‌گيري بر اساس فرآيندها و دقت‌هاي علمي به‌وسيله مدل هاي قطعي و كمّي تأكيد مي‌كند؛ اما در ميان صاحب‌نظران بر سر به‌كارگيري مدل ها و فنون پژوهش عملياتي در بخش عمومي اختلاف‌نظر وجود دارد؛ زيرا با وجود آنكه مخالفيني جدي در به‌كارگيري و كاربرد اين روش ها در بخش عمومي وجود دارند، روش ها و مدل هاي پژوهش عملياتي روز‌به‌‌روز درحال‌توسعه و بهبود هستند و در عمل در بخش عمومي مورد بهره برداري قرار مي گيرند. در پاسخ به سؤال بالا، اين پژوهش به موردكاوي و تحليل 29 مورد از كاربرد فنون پژوهش عملياتي در كشورهاي مختلف و در زمان هاي متفاوت مي‌پردازد. درنتيجه اين بررسي ها مشخص مي‌شود كه اختلاف‌نظر در تأييد يا ردّ كاربرد فنون پژوهش عملياتي ناظر به دو مقوله مجزاي كارآمدي و اثربخشي آن ها است؛ بدين صورت كه مدل هاي پژوهش عملياتي عمدتاً كارايي خود را در مديريت بهينه فناوري‌هايي كه خدمات عمومي ارائه مي‌دهند، اثبات مي كنند؛ ولي در مورد اثربخشي اين فنون با توجه به ابعاد روان‌شناختي و جامعه شناختي شواهد معناداري وجود ندارد.