توسعه يك رويكرد برنامه ريزي فازي استوار براي طراحي زنجيره تأمين حلقه بسته

طي يك دهه گذشته با توجه به افزايش اهميت رقابت پذيري اقتصادي و نگراني هاي زيست محيطي در زمينه محصولات فرسوده، موضوع زنجيره تأمين حلقه بسته موردتوجه پژوهشگران قرار گرفته است. پژوهش حاضر درصدد توسعه يك رويكرد برنامه ريزي تصادفي فازي استوار با استفاده از مفاهيم برنامه ريزي با محدوديت هاي اعتبار و ميانگين انحراف مطلق براي طراحي شبكه زنجيره تأمين حلقه بسته تحت شرايط عدم قطعيت تركيبي است. در مدل پيشنهادي فرض مي شود كه هزينه ثابت احداث مراكز توليدي به صورت غيرخطي و تابعي از سطح ظرفيت است. اين مدل با استفاده از يك تكنيك خطي سازي به يك مدل خطي معادل تبديل مي شود. در اين مدل دو منبع عدم قطعيت براي برخي پارامترها وجود دارد. نخستين منبع از تصادفي بودن پارامترها ناشي مي شود كه با سناريوهاي آتي بيان مي شود. دومين منبع از عدم قطعيت شناختي در پارامترهاي هر سناريو ناشي مي شود؛ به طوري كه مي توان آن ها را با يك توزيع امكاني مشخص كرد. عملكرد مدل پيشنهادي برحسب انحراف استاندار و هزينه با مدل هاي استوار ديگر مقايسه شد. نتايج نشان مي دهد كه مدل پيشنهادي قادر است با صرف يك هزينه پايين استواري مدل را بهبود بخشد.