تأثير قابليت يكپارچگي با تأمين كننده بر عملكرد شركت با نقش ميانجي چابكي سازماني

با توجه به افزايش رقابت ميان شركت ها و پويايي محيط، شركت ها بايد به سمت كسب و حفظ قابليت هايي مانند قابليت هاي پويا حركت كنند كه آن ها را قادر به سازگاري سريع با نيازهاي جديد و كسب عملكرد برتر مي كند . ازآنجاكه يكي از راه هاي دستيابي به مزيت رقابتي و عملكرد برتر يكپارچگي با تأمين كنندگان است، در اين مقاله تأثير قابليت يكپارچگي با تأمين كننده به عنوان يك نوع قابليت پويا كه شامل سه قابليت فرعي درك يكپارچگي، اجراي يكپارچگي و ارتقاي يكپارچگي با تأمين كننده است بر عملكرد شركت بررسي شده است. به اين دليل كه قابليت يكپارچگي با تأمين كننده مي تواند از طريق وجود توانمندي هاي ديگري در سازمان بر ارتقاي عملكرد تأثير داشته باشد؛ بنابراين نقش ميانجي چابكي سازماني نيز بررسي شده است. فرضيه هاي پژوهش با استفاده از نمونه اي شامل 80 شركت توليدي فعال واقع در شهر صنعتي رشت بررسي شد. روش پژوهش، توصيفي و از نوع پيمايشي بود و جمع آوري داده ها از طريق پرسشنامه انجام شد. مدل سازي معادلات ساختاري و الگوريتم حداقل مربعات جزئي به منظور تحليل داده ها به كار رفت. نتايج نشان ميدهد كه قابليت يكپارچگي با تأمين كننده به صورت مستقيم و غيرمستقيم تأثير مثبت و معناداري بر عملكرد شركت ها دارد.