طراحي مدل رياضي متنوع‌ سازي سبد سهام و حل آن با استفاده از الگوريتم ژنتيك

ميزان مطلوبيت سرمايه‌گذار از انتخاب مجموعه دارايي‌هاي سرمايه‌گذاري به‌وسيله معيارهاي ريسك و بازده مشخص مي‌شود. با توجه به عدم اطمينان سرمايه گذار نسبت به آينده، يكي از روش‌هاي مطرح در مباحث سرمايه‌گذاري براي كاهش ريسك، متنوع سازي سبد سرمايه‌گذاري است. در اين پژوهش علاوه بر معرفي معيار فاصله اقليدسي به‌عنوان يك معيار اندازه‌گيري تنوع سبد سهام، مدلي چندهدفه براي انتخاب سبد سهام طراحي شده است. مدل ارائه‌شده در اين پژوهش درصدد حداكثر سازي بازدهي و تنوع و حداقل كردن ريسك غير‌سيستماتيك سبد سهام است. با توجه به اينكه مدل ارائه‌شده غيرخطي است و از نظر پيچيدگي محاسباتي جزو مسائل «حل نشدني چندجمله‌اي سخت» قرار مي گيرد؛ بنابراين پژوهش با توجه به كارايي محاسباتي الگوريتم ژنتيك در بهينه‌سازي، براي حل مدل از الگوريتم ژنتيك استفاده‌ شده است. نتايج اجراي مدل دو هدفه (بازدهي و تنوع) و سه هدفه (بازدهي، تنوع و ريسك غير سيستماتيك) در تكرارهاي متعدد نشان داد كه متوسط بازدهي سبدهاي سهام انتخاب شده با مدل اين پژوهش بالاتر از حد مطلوب است. بررسي شاخص هاي عملكرد سبد سهام نيز نمايانگر كارايي مدل دوهدفه (بازدهي و تنوع) است.