اثر بخشي مشاوره جنسي بر اساس مدل PLISSIT بر عملكرد جنسي زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك

Efficacy of Sexual Counseling based on PLISSIT Model on Sexual Functioning in Women with Polycystic Ovarian Syndrome

سابقه و هدف: زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك از اختلال عملكرد جنسي رنج برده كه اين مسئله در كلينيك ها ناديده گرفته مي شود. اين مطالعه با هدف اثر بخشي مدل مشاوره‌اي PLISSIT بر عملكرد جنسي زنان مبتلا به اين سندرم انجام پذيرفت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي بر روي 66 زن 45-18 ساله مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك كه به دو گروه مداخله و كنترل تخصيص يافتند، انجام پذيرفت(33 نفر هر گروه). چهار جلسه يك ساعته فردي بصورت هفتگي بر اساس مدل PLISSIT براي گروه مداخله برگزار شد. گروه كنترل تنها مراقبت روتين دريافت كرد. ابزار ارزيابي، شاخص عملكرد جنسي زنان بود كه قبل از مداخله، يك ماه و دو ماه بعد از آن در دو گروه تكميل گرديد. نتايج با آزمون‌هاي فريدمن، منويتنييو و ويلكاكسون مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني 96/5 ± 26/29، سطح تحصيلات 65/2 ± 02/12 و شاخص توده بدني 67/3 ± 95/25 در دوگروه همگن بود. همچنين دو گروه از نظر علائم مربوط به سندرم از جمله هيرسوتيسم، آكنه، طاسي، نازايي و وضعيت قاعدگي همسان بودند. ميانگين نمره عملكرد جنسي در گروه مداخله، قبل 56/2±39/20 و بعد از مداخله 70/4±40/24 و در پيگيري 26/1±73/23 بود(001/0< P)، در حالي كه تفاوت معنادار در گروه كنترل ديده نشد(405/0P=). همچنين تنها حيطه رطوبت واژن بعد از مداخله (245/0 (P= و پيگيري)423/0P=) بين دو گروه داراي تفاوت معني‌دار نبود استنتاج: مدل PLISSIT باعث بهبود عملكرد جنسي زنان مبتلا به سندرم تخمدان پليكيستيك شد و به عنوان ابزار ارزيابي و مديريتي مشكلات جنسي در مراحل اوليه در اين گروه از زنان توصيه ميشود.

Background and purpose: Women with Polycystic Ovarian Syndrome (PCOS) suffer from sexual dysfunction that is largely ignored in health clinics. This study was conducted to assess the efficacy of Permission, Limited Information, Specific Suggestion, Intensive Therapy (PLISSIT) model on sexual function of women with PCOS.. Materials and methods: This randomized clinical trial was performed in 66 women with PCOS aged 18-45 years old. They were divided into intervention and control groups (n=33 per group). Four weekly sessions of one hour individual counseling based on PLISSIT model were performed for the intervention group, while the control group received only routine care. Female Sexual Functioning Index questionnaire was completed at pre-test, and one month and three months after that in both groups. Data analysis was done applying Friedman, Mann–Whitney U, and Wilcoxon tests. Results: There were homogeneity in subjects’ mean age (29.26±5.96), educational level (12.02±2.65) and BMI (25.95±3.67). Also, the two groups were similar in terms of symptoms including hirsutism, acne, alopecia, infertility and menstrual status. The mean scores for sexual functioning were 20.39±2.56, 24.40±4.70 and 23.73±1.26 at pre-test, after the intervention, and follow-up in intervention group, respectively (P<0.001), but no significant differences were seen between the scores of the control group (P=0.405).Also, the scores for lubrication were not significantly different between the two groups at post-intervention (P=0.245) and follow-up (P=0.423). Conclusion: The PLISSIT model improved sexual functioning in women with PCOS, therefore, it could be recommended as an assessment and management tool in investigating sexual problems at early stages in this group of women.