مطالعه تأثير فناوري هاي آموزشي بر رابطه بين سواد اطلاعاتي و خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تأثير فناوريهاي آموزشي بر رابطه بين سواد اطلاعاتي و خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان است. پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و روش پژوهش همبستگي مي باشد. جامعه آماري دانش آموزان پسر پايه ششم مدارس شهداي فرهنگي و شهيد كماسي بجنورد به تعداد 200 نفر در هر مدرسه مي باشد. نمونه شامل 63 نفر در مدرسه شهيد كماسي و 64 نفر در مدرسه شهداي فرهنگي مي باشد. ابزار پژوهش را پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي مورگان و جينكز (1999) با پايايي 0/82 و پرسشنامه سواد اطلاعاتي دانش آموزان رحماني و همكاران (1386) با پايايي 0/85 تشكيل داده اند. نتايج تحليل داده ها با آزمون همبستگي و نرم افزار spss نسخه 20 نشان داد كه رابطه معناداري بين سواد اطلاعاتي و خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان مدرسه شهداي فرهنگي كه داراي فناوري هاي اموزشي مي باشد، وجود ندارد در حالي كه بين سواد اطلاعاتي و خودكارآمدي تحصيلي در ميان دانش آموزان مدرسه شهيد كماسي رابطه مثبت معناداري وجود دارد. نتايج پژوهش گوياي اين مطلب است كه وجود يك عامل نظير فناوري هاي آموزشي به تنهايي نمي تواند منجر به خودكارآمدي تحصيلي شود.