بررسي كارآيي تيمارهاي تلفيقي گرمادرماني و كشت مريستم انتهايي بر توليد نهال عاري از سه ويروس آلوده كننده سيب گوشت سرخ (Malus pumila Mill.) در شرايط درون شيشه‌اي

اين پژوهش با هدف توليد نهال عاري از سه ويروس ACLSV، ASPV، ASGV سيب گوشت سرخ (Malus pumila Mill.)، در پژوهشگاه بيوتكنولوژي كشاورزي ايران (ABRII) در سال 1394 انجام شد. آزمايش ها با ارزيابي اثربخشي تيمار‌ گرمادرماني (0، 7، 14 و 21 روز در دماي 38 درجه سانتي‌گراد) و كشت مريستم انتهايي (در سه اندازه كوچك‌تر از 0.2 ميلي‌متر، بين 0.2 تا 0.7 ميلي‌متر و بزرگ‌تر از 0.7 ميلي‌متر) بر نرخ حذف ويروس از ريزشاخه ها انجام شد. در ابتدا حضور ويروس هايACLSV، ASGV و ASPV در نمونه‌هاي مادري با روش هاي آزمون الايزاي ساندويچ دو طرفه آنتي بادي و RTPCR مورد ارزيابي قرار گرفت. سپس تيمارهاي گرمادرماني و كشت مريستم در شرايط درون شيشه‌اي انجام شد. ريزشاخه هاي رشد يافته از مريستم توسط الايزا و RTPCR براي هر سه ويروس بررسي شدند. به طوركلي نرخ حذف سه ويروس ACLSV (25.9 درصد)، ASGV (7.4 درصد) و ASPV (44.4 درصد) با يكديگر متفاوت بود. نتايج نشان داد افزايش طول مدت گرمادرماني و كاهش اندازه مريستم با اثر گذاري متفاوت بر ويروس هاي مورد مطالعه باعث افزايش نرخ عاري شدن ريزنمونه ها از ويروس شده است. افزايش دوره زماني گرمادرماني در 21 روز باعث كاهش رشد و تكثير و حتي از بين رفتن ريزنمونه ها شد. بنابراين 14 روز گرمادرماني مؤثرترين تيمار جهت حذف آلودگي ويروس هايASGV (11.11درصد)، ASPV (88.89 درصد) و ACLSV (44.44 درصد) از ريزنمونه هاي مورد مطالعه بود. در پايان آزمايش نمونه‌هايي كه توسط هر دو روش الايزا و RTPCR سالم تشخيص داده شدند، تكثير و ريشه‌دار شدند و در شرايط گلخانه اي سازگار شدند.;