بخت منتج اخلاقي و حقوق كيفري

بخت اخلاقي مفهومي نو در فلسفۀ‌ اخلاق است كه ارزيابيهاي متداول اخلاقي را به چالش مي‌كشد. شهود اخلاقي انسانها حكم مي‌كند كه افراد تنها در قبال امور تحت كنترلشان مورد ارزيابي قرار گيرند؛ اين در حالي‌ است كه نتايج اعمال افراد با آنكه در كنترل آنان نيست، در قضاوتهاي اخلاقي مؤثر است. اين مسئله در حقوق كيفري به اين پرسش دامن زده است كه: آيا افراد در برابر نتايجي كه كنترلي بر آن نداشته‌اند، مسئولند؟ موافقان تأثير بخت منتج اخلاقي به دنبال تئوريزه كردن رويه‌هاي موجود قوانين كيفري مبني بر دخالت نتيجه در تعيين ميزان مسئوليت هستند. مخالفان، اما در پي آن‌اند كه موضوعيت داشتن نتيجه در تعيين مسئوليت كيفري را نفي كنند و كساني كه اعمال يكسان انجام داده‌اند، اما نتيجۀ عملشان – بنا بر بخت - متفاوت بوده را شايستۀ كيفر يكساني بدانند. اين مقاله با مروري بر اهم استدلالهاي موافقان و مخالفان تأثير بخت اخلاقي، بازتابهاي هريك از اين دو ديدگاه را در مسائل بنيادين حقوق كيفري تحليل نموده است.