تأثير دو نوع افزودني ميكروبي بر خصوصيات ظاهري، تركيبات شيميايي و آزمون گاز سيلاژ علوفه تريتيكاله

تريتيكاله يك غله هيبريد مشتق از تلاقي گندم با چاودار است. در مناطقي كه آب و خاك به عنوان عوامل محدود كننده براي رشد گياه باشند، از سيلاژ تريتيكاله مي‌توان به عنوان جايگزين مناسبي براي سيلاژ ذرت استفاده نمود. اين مطالعه به منظور بررسي اثر افزودني ميكروبي بر خصوصيات ظاهري، تركيبات شيميايي و آزمون گاز سيلاژ علوفه تريتيكاله، در قالب يك طرح آماري كاملاً تصادفي با 3 تيمار و 5 تكرار انجام شد. تيمارها شامل: سيلاژ تريتيكاله بدون تلقيح باكتري (شاهد)، سيلاژ تريتيكاله با تلقيح باكتري لاكتوباسيلوس پلانتاروم و سيلاژ تريتيكاله با تلقيح باكتري‌هاي انتروكوكوس فاسيوم، لاكتوباسيلوس برويس و لاكتوباسيلوس پلانتاروم بودند. ماده خشك، پروتئين خام، pH، آزمون توليد گاز، نيتروژن آمونياكي، نيتروژن كل، ميزان پساب و آزمون حسي سيلاژها تعيين شد. ميانگين ماده خشك، پروتئين خام، نيتروژن كل، ميزان پساب، خصوصيات ظاهري، ميزان گاز توليدي در زمان‌ 96 ساعت وفراسنجه‌هاي توليد گاز (B, C) در گروه‌هاي آزمايشي اختلاف معني‌داري نشان ندادند (0.05 P). همچنين، ميانگين pH سيلاژهايي كه در تهيه آن‌ها از افزودني ميكروبي استفاده شده بود به طور معني‌داري كمتر از گروه شاهد بود (0.05 P). ضايعات ماده خشك گروه آزمايشي كه در آن از باكتري لاكتوباسيلوس پلانتاروم استفاده گرديد به طور معني‌داري كمتر از گروه‌هاي آزمايشي ديگر بود (0.05 P). مي‌توان نتيجه گرفت سيلاژهاي تريتيكاله كه داراي تنها باكتري لاكتوباسيلوس پلانتاروم بودند در مقايسه با سيلاژهاي ديگر به دليل كمتر بودن ضايعات ماده خشك بهتر بودند.