مطالعه اثر آموزش و تدريس به‌صورت تركيبي بر يادگيري دانش‌آموزان؛ مطالعه موردي رشته‌هاي فني و حرفه‌اي

هدف: آموزش الكترونيكي با ايجاد تغييرات بنيادين در مفاهيم آموزش سنتي توانسته است بسياري از ناكارآمدي‌هاي نظام‌هاي آموزشي را رفع كند و دگرگوني‌هاي اساسي در آموزش و يادگيري ايجاد نمايد؛ ما آموزش الكترونيكي محض همواره با مشكلات عدم تعاملات انساني و عاطفي، ارتباطات چهره‌به‌چهره در كلاس و نبود درك مناسب از فضاهاي مجازي آموزشي روبه‌رو است، به‌گونه‌اي‌كه فراگيران به‌تنهايي و بدون هيچ تعاملي با معلم يا ديگر يادگيرندگان كار مي‌كنند. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش تركيبي بر ميزان يادگيري دانش‌آموزان شاخه فني و حرفه‌اي است روش: روش اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي بود. به‌منظور سنجش متغير يادگيري از طرح پيش‌آزمون  پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شد. نمونه آماري، متشكل از دو گروه دانش آموزان هنرستان فني و حرفه‌اي شركت‌كننده در برنامه آموزش تركيبي شهرستان خدابنده بود كه با استفاده از شيوه نمونه‌گيري در دسترس، يكي از اين گروه‌ها به‌عنوان گروه آزمايش و ديگري به‌عنوان گروه گواه انتخاب شدند. تعداد فراگيران در اين گروه‌ها 30 نفر بودندكه در دو گروه 15 نفري (گروه گواه و آزمايش) قرار گرفتند. ابزار اين پژوهش شامل پرسشنامه‌اي محقق ساخته جهت سنجش ميزان يادگيري فراگيران بود. جهت تعيين روايي ابزار از روايي محتوايي استفاده شد و جهت پايايي از روش آلفاي كرونباخ مورد استفاده قرار گرفت كه 96/0 محاسبه شد. به‌منظور تجزيه  و تحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس تك‌متغيري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه اجراي برنامه آموزش تركيبي در آموزش دانش‌آموزان شاخه فني و حرفه‌اي موجب افزايش ميزان يادگيري دانش‌آموزان مي شود.