بررسي ظرف ذهني دانش‎آموزان اول متوسطه در سمفوني تدريس

هدف: هدف اصلي اين پژوهش واكاوي تجربه زيست شده يادگيرندگان اول متوسطه از ياددهندگان در تجربه تدريس است. روش: اين پژوهش با طرح تحقيق آميخته اكتشافي متوالي از نوع ابزارسازي و با رويكردي پديدارشناسانه توصيفي دارد. در بخش نخست داده‌هاي اين پژوهش از طريق مصاحبه گروهي در ميان چهار گروه 10 تا 12 نفر از پايه‌هاي مختلف دانش‎آموزان پسر مدرسه شهيد هاشمي‌نژاد (تيزهوشان) شماره 1 شهرستان مشهد در سال تحصيلي 9495 استخراج شد. نمونه‌گيري در اين مرحله نمونه‌گيري هدفمند از نوع ملاكي بود. در بخش دوم پژوهش، جامعه پژوهش 443 نفر بود كه براساس جدول گرجسي و مورگان حجم نمونه 201 نفر تعيين شد. ابزار پژوهش، مصاحبه عميق در بخش نخست و در بخش دوم پرسشنامه محقق ساخته بود. تحليل داده‌ها در مرحله نخست روش كلايزي و در بخش دوم، آزمون فريدمن بود. يافته‌ها: يافته‎هاي اين پژوهش نشان داد كه از منظر يادگيرندگان، مهارت‌هاي معلمان را به مقولاتي چون مهارت در تدريس (توضيح كافي و متنوع موضوع درسي، توجه به تكاليف درسي و متناسب، داشتن طرح درس و استفاده از تجهيزات و امكانات موجود جهت تدريس بهتر)؛ مهارت در مديريت كلاس (استفاده مناسب از زمان و مسؤوليت‌پذيري معلم)؛ مهارت دانشي (دانش تخصصي رشته تدريس) و صلاحيت‌هاي منش شامل مقوله اخلاقي (خوش‌اخلاقي و صداقت، شوخ‌طبعي، انصاف و عدم‌تبعيض ميان دانش‌آموزان) و مقوله تعاملي (نحوه تعامل و احترام به دانش‌آموز) تقسيم‌بندي نمودند. همچنين از منظر دانش‎آموزان صلاحيت‏هاي اخلاق و منش بر ساير مهارت‏ها ترجيح دارد و معلماني را كه در رفتار خود به دانش‌آموزان احترام گذاشته و به آوا و صداي آنان در اين سمفوني گوش فرا دهند، مورد توجه قرار مي‏دهند.