تأثير اندازۀ سطح روشنه‌هاي تاج‌پوشش بر استقرار و زنده‌ماني زادآوري طبيعي جنگل(مطالعۀ موردي: پارسل 18 طرح جنگلداري سري جمند)

زمينه و هدف: رفتار و واكنش هاي زيراشكوب ناشي از ميزان بازشدن تاج پوشش است كه شرايط نوري بطور شديدي بعد از شكل گيري آن تغيير مي كند. روش بررسي: در اين تحقيق پارسل 18 طرح جنگل داري سري جمند انتخاب شد. با پيمايش صد در صد و بررسي تمامي حفره هاي طبيعي تاج پوشش موجود در آن، تأثير اندازۀ سطح اين حفره ها بر زادآوري طبيعي درختان جنگلي مطالعه شد و درختان مادري حاشيۀ حفره ها به تفكيك نوع گونه مورد بررسي قرار گرفتند. در اين تحقيق حفره هاي تاج پوشش به 4 كلاسه اندازۀ سطح 200-50 ، 400-200 ، 600-400 و 800-600 متر مربع تقسيم شده و تجزيه و تحليل بر روي آن ها صورت گرفت. يافته ها: بر اساس نتايج بدست آمده ميانگين طول قطرهاي كوچك و بزرگ حفره ها در كلاسۀ اندازۀ سطح حفره هاي تاج پوشش در سطح 5% اختلاف معني دار را نشان مي دهد، بطوري كه با افزايش كلاسۀ اندازۀ سطح ميانگين طول قطرها افزايش مي يابد و بالعكس. بيش ترين ميزان نهال هاي خشك مشاهده شده، در ميان زادآوري هاي استقرار يافته در درون ميكروپلات هاي اندازه گيري شده در كلاسۀ اندازۀ سطح چهارم (كلاسۀ 86 آر) مي باشد كه اختلاف معني داري را در سطح 5% نشان مي دهد. بيش ترين فراواني درخت ممرز در حاشيۀ حفره هاي كوچك تر از 2 آر وجود دارد و با افزايش كلاسۀ اندازۀ سطح از ميانگين فراواني درختان ممرز كاسته مي شود. استقرار زادآوري و همچنين نوع گونه هاي زادآوري استقرار يافته، اختلاف معني داري را در سطح 5% در كلاسه هاي مورد مطالعه نشان نداد. نتيجه گيري: بطور كلي در اين تحقيق افزايش اندازۀ سطح روشنه هاي تاج پوشش و در نتيجه افزايش تنش هاي نوري و دمايي بر نهال هاي استقرار يافته، موجب مرگ و مير نهال ها مي شود.