تحليل اثرگذاري سبك معماري مدرن بر احساس امنيت كالبدي روستاييان در سكونتگاه‌هاي روستايي (مطالعه موردي: شهرستان بينالود)

يكي از شاخص‌هاي موثر در شكل گيري احساس امنيت، سبك معماري روستايي مي باشد. در سال‌هاي اخير، مسكن روستايي در طي فرايندهاي متأثر از عوامل و نيروهاي دروني و بيروني از تغييرات و دگرگوني‌هاي وسيعي برخوردار بوده است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير سبك معماري مدرن بر احساس امنيت كالبدي سكونتگاه‌هاي روستايي در شهرستان بينالود، بر اساس رويكرد CPTED مي‌باشد. پژوهش حاضر، از حيث هدف «كاربردي» و به لحاظ روش و ماهيت «توصيفي تحليلي» است. در اين تحقيق براي ارزيابي احساس امنيت كالبدي روستاييان و سبك معماري مدرن، از ساكنان 8 روستاي شهرستان بينالود پرسشگري شد كه از مجموع 6497 خانوار در روستايي، حجم نمونه‌اي با فرمول كوكران با خطاي 0.07 درصد، برابر 190 خانوار با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه شاخص كيفيت معابر در سطح روستاهاي نمونه با ميانگين 3.05 شرايط نامناسبي داشته و در ايجاد احساس امنيت روستاييان كمترين تأثير را داشته است در مقابل شاخص‌ پوشش گياهي (با ميانگين 3.35) از شرايط مطلوب‌تري برخوردار بوده و در ارتقاء احساس امنيت ساكنين تأثير بيشتري داشته‌اند. همچنين تغييرات سبك معماري مدرن در روستاهاي مورد مطالعه بر شاخص مقاومت مسكن با ميانگين 3.14 بيشترين اثر را داشته و شاخص رعايت معماري ارگانيك با ميانگين 2.89 كمتر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به نتايج همبستگي پيرسون مشخص شد بين سبك معماري مدرن و احساس امنيت كالبدي رابطه معني‌دار و مستقيم (337/۰) وجود دارد. نتايج حاصل از تحليل مسير نشان مي‌دهد شاخص پلان معماري با ضريب تاثير 0.253 بيشترين ميزان اثر مستقيم را بر احساس امنيت كالبدي دارد.