تبيين جايگاه توصيه‌هاي كاربردي در نظريه‌هاي ژئوپليتيكي دوره كلاسيك

ژئوپليتيك در اواخر قرن نوزدهم و نيمه اول قرن بيستم با نظريه‌هاي متعددي توسعه يافت بگونه‌اي كه، امروزه اين نظريه‌ها بخش مهمي از تاريخچه و ادبيات مربوط به ژئوپليتيك را تشكيل مي‌دهند. از اين روي مطالعه، بررسي، تجزيه‌‌و‌‌تحليل و نقد اين نظريه‌ها به جزئي جدايي‌ناپذير از مطالعه علم ژئوپليتيك تبديل شده است. در همين راستا، پژوهش حاضر كه از نوع بنيادي نظري بوده و به روش توصيفي تحليل محتوا با بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي دست اول انجام پذيرفته است، در پي پاسخ به اين سئوال است كه؛ توصيه‌هاي كاربردي در نظريه‌هاي ژئوپليتيكي دوره كلاسيك از چه جايگاهي برخوردار مي‌باشد؟ براي پاسخ به اين سئوال، چهار مورد از مهم‌ترين و شناخته‌شده‌ترين نظريه‌هاي ژئوپليتيكي دوره كلاسيك – نظريه‌هاي قدرت دريايي ، كشور به‌‌مثابه يك موجود زنده ، محور جغرافيايي تاريخ و ريملند مورد مطالعه قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه؛ اين نظريه‌ها ضمن دارا بودن ماهيت بنيادي نظري، از ماهيت كاربردي نيز برخوردارند چرا كه نظريه‌پردازان اين دوره، به وجه كاركردي و سودمندي نظريه‌هاي خود نيز توجه داشته و با ارائه توصيه‌هاي متعدد، به نظريه‌هاي خود ماهيت كاربردي نيز بخشيده‌اند بگونه‌اي كه ارائه توصيه‌هاي كاربردي به مسئوليت و وظيفه‌اي ذاتي براي اين نظريه‌ها تبديل شده است. بنابراين؛ توصيه‌هاي كاربردي از جايگاه ويژه‌اي در نظريه‌هاي ژئوپليتيكي دوره كلاسيك برخوردار بوده و جزو شاخصه‌هاي مهم اين نظريه‌ها محسوب مي‌شود.