شناسايي عوامل مؤثر و اولويت‌بندي فعاليت‌هاي گردشگري ورزشي با استفاده از فنون تصميم‌گيري چند معياره (مطالعه موردي: استان چهارمحال و بختياري)

با توجه به لزوم تقويت و توسعه صنعت گردشگري براي دستيابي به اعتبار و جايگاه واقعي خود در سطح بين‌المللي، بايستي بخش‌هاي مختلف اين صنعت را شناسايي كرد و به بخش‌هاي پراهميت‌تر توجه ويژه‌اي مبذول داشت. يكي از اين بخش‌هاي مهم كه قابليت تبديل شدن به امر فرابخشي در صنعت گردشگري را دارد «ورزش» است كه از آن به عنوان گردشگري ورزشي نام برده مي‌شود. امروزه گردشگري ورزشي، فراتر از يك صنعت به پديده‌اي اجتماعي اقتصادي در سطح جهاني تبديل شده است و بسياري از كشورها به عنوان منبعي مهم جهت بهبود وضعيت اقتصادي، اجتماعي و سياسي خود از آن استفاده مي‌كنند. پژوهش حاضر به دنبال شناسايي عوامل مؤثر و اولويت‌بندي فعاليت‌هاي گردشگري ورزشي در سطح استان چهارمحال و بختياري مي‌باشد. ابزار اصلي جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته‌اي است كه روايي آن با استفاده از نظر متخصصان و پايايي آن نيز با محاسبه نرخ ناسازگاري به تأييد رسيده است. جامعه آماري 40 نفر از كارشناسان ورزشي و گردشگري در استان چهارمحال و بختياري هستند. تجزيه و تحليل نتايج حاصل از پرسشنامه، با استفاده از روش ANP و در نرم‌افزار Super Decision انجام شد. نتايج حاكي است در زمينه رتبه‌بندي عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري ورزشي، تسهيلات اقامتي رفاهي با امتياز 0.171852 و پس از آن امنيت، بيشترين تأثير را دارا هستند و در اولويت‌بندي 6 گروه فعاليت‌هاي گردشگري ورزشي، ورزش‌هاي كوهستاني با 0.273932 امتياز، در بالاترين رتبه قرار دارند و پس از آن ورزش‌هاي مبتني بر طبيعت و زمين خشك و ورزش‌هاي آبي و تابستاني قرار ورزش‌ها.