تحليل و ارزيابي آثار بالقوه زيست محيطي اجراي طرح گردشگري در بخش صفائيه شهرستان خوي

صنعت گردشگري، كه يكي از بخش هاي مهم توسعه اقتصادي در بسياري از كشورهاست، اغلب با محيط زيست ارتباط مستقيم دارد و كيفيت مطلوب محيط زيست ،هم از بعد طبيعي و هم انساني، براي گردشگري ضروري است. هدف از انجام اين تحقيق ارزيابي اثرات زيست محيطي محتمل به منظور برنامه ريزي براي سامان دادن به پهنه هاي گردشگري در منطقه صفائيه خوي است، انجام اين امر با ايجاد تعادل بين عنصر انسان، فضا و فعاليت صورت گرفته است، اگر عناصر سه گانه مزبور به طور متعادل و هماهنگ در برنامه ريزي با يكديگر تلفيق گردند، در آن صورت سرعت تحولات و كاهش اثرات منفي هم در فاز ساختماني و هم در فاز بهره برداري پروژه هاي گردشگري افزايش خواهد يافت. اين شيوه راهي است جهت افزايش آگاهي از ارزش هاي محيطي و مي تواند به عنوان ابزاري جهت حمايت مالي از نواحي طبيعي و افزايش اهميت اقتصادي آنها بكار گرفته شود. براي ارزيابي اثرات پروژه گردشگري منطقه مورد مطالعه سه معيار كلان(زيست محيطي ، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي) تعريف گرديد كه براي هر يك از آنها زير معيارهايي كه آثار توسعه گردشگري را نشان دهد، مشخص شدند. در مرحله بعد پرسشنامه اي براي سنجش اثرات تهيه شده و توسط 32 نفر از كارشناسان دانشگاهي و اجرايي تكميل گرديد. مدل تجزيه و تحليل اطلاعات، مدل تعديل شده لئوپولد بر مبناي شرايط منطقه مي باشد. نتيجه تحقيق نشان داد كه در صورت اجراي پروژه هاي طرح گردشگري در منطقه صفائيه، تاكيد بر ارائه طرحهاي بهسازي است كه در اين حالت پروژه داراي پيامدهاي مخرب بوده ولي اثرات منفي شديد ندارد.