مطالعه ميزان فراواني آلودگي شغال هاي طلايي به سالمونلا با استفاده از روش هاي كشت ميكروبي و PCR در استان هاي گلستان و مازندران

مقدمه: سالمونلاها از جمله پاتوژن هاي زئونوز بوده و طيف وسيعي از حيوانات اهلي و وحشي را آلوده مي كنند. گوشتخواران فرصت طلب و همه چيز خوار چون شغال طلايي كه معمولاً با تعداد بالا در نواحي روستايي پرسه مي زنند، مي توانند به عنوان منبع بالقوه آلودگي به سالمونلا براي انسانها و ساير حيوانات اهلي و وحشي در شمال ايران عمل كنند. هدف: هدف از انجام اين مطالعه بررسي آلودگي شغال ها به سالمونلا و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي جدايه ها در استانهاي گلستان و مازندران بود. مواد و روش كار: در سالهاي 1393 تا 1394 نمونه مدفوع 50 شغال تلف شده بر اثر تصادف با وسايل نقليه جمع آوري و با استفاده از روش كشت ميكروبي و PCR جهت بررسي آلودگي به سالمونلا مورد بررسي قرار گرفت و متعاقباً سروتيپ و الگوي مقاومت باكتريايي جدايه ها مشخص گرديد. نتايج: با استفاده از روش كشت و PCR، 5 نمونه مبتلا به سالمونلا (10%) كه متعلق به 2 سروتيپ،(3.5) S typhymurium و (2.5) S arizona بودند، در نمونه هاي مدفوع مورد شناسايي قرار گرفت. ميزان آلودگي به سالمونلا در دو جنس نر و ماده مشابه بود و بيشترين ميزان آلودگي در شغال هاي زير 2 سال ديده شد.2 جدايه S typhymurium و 1 جدايه S arizona مقاومت آنتي بيوتيكي بالايي نسبت به آنتي بيوتيك هاي استرپتومايسين و آمپي سيلين نشان دادند.بحث و نتيجه گيري: آلودگي 10 درصدي شغال هاي طلايي مورد مطالعه، بيانگر نقش فراموش شده اين گونه در انتشار بيماري هاي مشترك و در معرض خطر قرار دادن سلامتي انسان ها در نواحي روستايي استان گلستان و مازندران مي باشد. انجام مطالعات اپيدميولوژيك جهت بررسي نقش حيوانات وحشي در انتشار سالمونلا و همچنين اجراي برنامه هاي مناسب جهت پيشگيري و كنترل سالمونلوز ضروري بنظر مي رسد.