رخداد بيماري نيوكاسل در مزارع طيور گوشتي كشور طي سال هاي 1393-1392

زمينه مطالعه: در بين بيماري‌هاي عفوني، بيماري نيوكاسل، با توجه به سرايت بالا و گسترش سريع در بين ماكيان و ساير گونه‌هاي پرندگان، يك بيماري ويروسي كشنده و تهديدي جهاني براي صنعت طيور در سراسر دنيا محسوب مي‌گردد. هدف: تعيين ميزان رخداد بيماري نيوكاسل در مزارع صنعتي طيور گوشتي گزارش شده به سامانه پايش و مراقبت بيماري‌هاي طيور كشوري در طول مدت زمان مطالعه است. روش كار: روش مطالعه توصيفيتحليلي و از نوع مقطعي است كه از شهريور ماه 1392 تا اسفند ماه 1393 به مدت 18 ماه انجام شد. در طول اين مطالعه از 185 واحد و در مجموع از 3700 پرنده نمونه‌هاي سرمي، سواب ناي و كلواك براي انجام آزمايش‌هاي RT-PCR و HI گرفته شد. نتايج: در بررسي انجام شده، از 185 واحد، تعداد 115 مزرعه (62.16درصد با فاصله اطمينان 95درصد برابر 55/14-69/14 درصد) از نظر ويروس بيماري نيوكاسل مثبت شدند و در مرحله بعد با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي، از 69 مزرعه (37.3درصد با فاصله اطمينان 95درصد برابر 30/33-44/26درصد) پاتوتيپ واكسينال (غير حاد) و از 46 مزرعه (25درصد با فاصله اطمينان 95درصد برابر 31/23-18/76درصد) پاتوتيپ حاد (ويروس فيلد) رديابي شد. در مزارع مبتلا، ميانگين و انحراف معيار سن پرندگان بيمار، 5.38±24.63 روز و عيار پادتن ضد ويروس بيماري نيوكاسل 1.21±5.97 بود. بيشترين ميزان تلفات به ترتيب در فصل بهار (34.32درصد) و سپس زمستان (26.9درصد) بود. بيشترين درصد مزارع مبتلا به بيماري نيوكاسل مربوط به استان‌هاي مازندران (37درصد) و اصفهان (22درصد) بودند. نتيجه گيري نهايي: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه سويه‌هاي حاد ويروس نيوكاسل در مرغداري‌هاي صنعتي طيور گوشتي كشور در فاصله زماني مورد مطالعه در گردش بوده و وقوع بالايي دارند. لذا لازم است، مسؤولان ذيربط براي كاهش خطرات ناشي از بيماري نيوكاسل در صنعت طيور كشور و كنترل آن تصميمات صحيحي را اتخاذ نمايند.