بررسي حضور و مقايسه فراواني iss و bor، به عنوان دو ژن مؤثر در مقاومت سرمي، در اشريشياكلي جداشده از شترمرغ هاي به ظاهر سالم با اشريشياكلي جداشده از طيور مبتلا به كلي باسيلوز

زمينه مطالعه: مكانيسم پاتوژنز و نقش فاكتورهاي حدت اشريشياكلي بيماريزاي طيور هنوز مبهم است. همان‌طور كه صنعت تكثير و پرورش شتر‌مرغ رو به رشد است، ارتباط بين شترمرغ و طيور اهلي نيز احتمالا رو به افزايش مي‌باشد. گزارشاتي وجود دارد مفيد بودن مطالعه همزمان دو ژن حدت iss و bor به علت شباهت ساختماني و عملكردي آن‌ها را در اشريشياكلي نشان داده است. هدف: بررسي حضور و مقايسه فراواني دو ژن مؤثر در مقاومت سرمي در اشريشيا‌كلي جدا‌شده از شترمرغ‌هاي به‌ظاهر سالم  با اشريشيا‌كلي جدا‌شده از مدفوع طيور مبتلا به كلي‌باسيلوز. روش كار: مطالعه مقطعي-توصيفي است. حضور ژن‌هاي iss و bor توسط PCR در اشريشيا‌كلي جدا شده از نمونه مدفوع شتر‌مرغ‌هاي به‌ظاهر سالم و مدفوع طيور مبتلا به كلي باسيلوز بررسي و مقايسه شد. نتـايـج: فراواني ژن iss در اشريشيا‌كلي جدا‌شده از مدفوع شتر‌مرغ‌هاي به ظاهر سالم (50درصد)، بدون تفاوت معني‌دار، كمتر از طيور مبتلا به كلي‌باسيلوز (64.4درصد) بود (P 0/05). فراواني ژن bor، بدون تفاوت معني‌دار، در اشريشياكلي جدا‌شده از مدفوع شتر‌مرغ‌هاي به ظاهر سالم (31.8درصد) بيشتر از طيور مبتلا به كلي‌باسيلوز (15.6درصد) مشاهده گرديد (P 0/05). فراواني جدايه‌هاي اشريشياكلي حاوي هر دو ژن در مدفوع شتر‌مرغ و طيور مبتلا به كلي‌باسيلوز، بدون تفاوت معني‌دار،  به ترتيب 18.2درصد و 11.1درصد حاصل شد (P 0/05). نتيجـه‌گيـري نهايي: توزيع آماري دو ژن iss و bor در مدفوع شترمرغ‌هاي به‌ظاهر سالم و طيور مبتلا به كليباسيلوز يكسان بوده و با توجه به سالم بودن شترمرغ‌هاي مورد مطالعه، احتمالا مكانيزم‌هاي بيماريزايي باكتري در شترمرغ با طيور متفاوت و اين جدايه‌ها، عواملي، غير از ژن‌هاي مورد مطالعه در تحقيق حاضر را براي ايجاد بيماري در شترمرغ به كار مي‌گيرند كه اين مطلب نياز به بررسي ژن‌هاي حدت بيشتري در اين جدايه‌ها دارد. به‌علاوه، مي‌توان مدفوع شتر‌مرغ را به عنوان منبعي براي جابجايي ژن iss و bor بين طيور در نظر گرفت.