اثر مزمن نانوذرات نقره كلوئيدي بر تغييرات هيستوپاتولوژيكي بافت آبشش ماهي آزاد درياي خزر (Salmo caspius)

زمينۀ مطالعه: در حال حاضر نانوذرات نقره، به ويژه به دليل خواص ضدميكروبي، به طور وسيع در صنايع مختلف و انواع محصولات مصرفي استفاده مي شوند. كاربرد وسيع اين نانوذرات احتمال رهايش آن‌ها به بوم سازگان آبي و تأثير آن‌ها بر موجودات زنده آبزي را افزايش داده است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي اثرات هيستوپاتولوژيكي نانوذرات نقره كلوئيدي در آب بر آبشش ماهي آزاد درياي خزر بود. روش‌كار: در اين مطالعه 84 ماهي آزاد درياي خزر (3.40±26.60 گرم) در چهار غلظت 0، 0.01، 0.02 و 0.03 ميلي‌گرم در ليتر نانوذرات نقره به مدت 14 روز مورد آزمايش قرار گرفتند. در پايان آزمايش، به منظور تعيين اثرات آسيب بافتي ناشي از نانوذرات نقره، بافت آبشش با تكنيك بافت شناسي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج: آسيب هاي بافتي مشاهده شده شامل هايپرپلازي و هايپرتروفي، كوتاهي تيغه ثانويه آبشش، خميدگي تيغه آبششي، جداشدگي اپيتليال تيغه ثانويه آبشش و آنوريسم بود.  نتيجه‌گيري نهايي: نتايج اين پژوهش نشان داد كه كلوئيد نانوذرات نقره در آب مي تواند به آسيب بافتي در آبشش ماهي آزاد درياي خزر منجر شده و مواجهه طولاني مدت با غلظت تحت كشنده اين نانوذرات مي تواند باعث مرگ اين ماهيان شود.