عنوان مقاله :
پيشبيني احتمال وجود محوطههاي باستاني پيش ازتاريخ، از دوره مس و سنگ تا عصر آهن بااستفاده از مدل رگرسيون لجستيك در محيط GIS، مطالعه موردي: دشت هرسين-بيستون
پديد آورندگان :
عليرضايي ، ساسان دانشگاه شهيد بهشتي تهران , نقشينه ، اميرصادق دانشگاه شهيد بهشتي تهران - گروه باستانشناسي , كرمي ، جلال دانشگاه تربيت مدرس تهران - گروه سنجش از دور و GIS
كليدواژه :
مدل رگرسيون لجستيك , محوطههاي باستاني پيش از تاريخ , دشت هرسين_بيستون , سيستم اطلاعات جغرافيايي(GIS)
چكيده فارسي :
گردآوري دادهها و ثبت محوطههاي باستاني در باستانشناسي با روش بررسي ميداني، هزينهبر بوده و نياز به نيروي انساني و صرف وقت بسيار دارد. بر اين اساس، استفاده از روشهايي كه بتواند بدون نياز به مشاهده مستقيم، احتمال وجود محوطههاي باستاني را پيشبيني كند، نقش چشمگيري در صرفهجويي در زمان و هزينههاي بررسيهاي ميداني باستانشناختي خواهد داشت. مسئله اصلي اين پژوهش، ارزيابي ميزان توانايي مدل رگرسيون لجستيك در پيشبيني پراكندگي محوطههاي باستاني دشت هرسين بيستون است. متغيرهاي پيشبينيكننده براي اين پژوهش شامل متغيرهاي محيطيِ شيب، ارتفاع، فاصله تا رودخانه، پوشش گياهي و متغيرهاي فرهنگيِ فاصله تا شهرهاي امروزي، تراكم روستاهاي امروزي و فاصله تا جادههاي اصلي ميشوند و متغير وابسته، متراكمترين پهنه به لحاظ وجود محوطههاي باستاني پيش از تاريخ است. نتايج نشان داد كه مدل رگرسيون لجستيك در پيشبيني پراكندگي محوطههاي باستاني در دشت هرسين بيستون در دورههاي مختلف موفق بوده است. همچنين معرفي پهنههاي پرتراكم به لحاظ وجود محوطههاي باستاني به عنوان متغير وابسته به مدل در مناطقي كه به لحاظ ريختشناختي، دشت محسوب ميشوند، كارآمدتر از معرفي صرفاً نقاط GPS محوطههاي باستاني است و بهترتيب متغير فرهنگيِ تراكم روستاها در عصر مسوسنگ، تراكم روستاها، فاصله تا شهرها و فاصله از جادههاي اصلي كنوني در عصر مفرغ، فاصله از شهرهاي كنوني و فاصله از جادههاي اصلي كنوني در عصر آهن، بيشترين تأثير را در پيشبيني پراكندگي محوطههاي باستاني داشته است.
عنوان نشريه :
سنجش از دور و GIS ايران