تاثير موسيقي انتخابي بر رفتار بي قراري سالمندان مبتلا به آلزايمر مقيم سراهاي سالمندان

زمينه و هدف: موسيقي درماني يك مداخله ارزان، غير تهاجمي مي باشد و مي تواند بعنوان مداخله اي غير دارويي، توسط پرستاران، داوطلبان و اعضاي خانواده سالمند، جهت ارتقاي سلامت روانشناختي بيماران مورد استفاده قرارگيرد. هدف اين مطالعه بررسي تاثير موسيقي انتخابي بر رفتارهاي بي قراري افراد سالمند مبتلا به آلزايمر مقيم سراهاي سالمندان شهر تهران بود. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت نيمه تجربي انجام شد.34 نفر از سالمندان مبتلا به آلزايمر داراي رفتارهاي بي قراري انتخاب و به روش تصادفي به دوگروه مداخله(17 نفر) و كنترل(17 نفر) تخصيص داده شدند. موسيقي هاي انتخابي سالمندان با نظر سالمند يا در صورت نقص شناختي شديد آنها، با نظر خانواده وي بر روي لوح فشرده جمع آوري گرديد و بوسيله هدفون، هفته اي 3 جلسه، بعدازظهر ها و هر جلسه بمدت 30-20 دقيقه طي مدت يك ماه و نيم براي اعضاي گروه مداخله پخش گرديد. گروه كنترل اقدامات مراقبتي معمول روزانه ي سرا را دريافت كردند. داده در 4 مرحله گردآوري شد: پيش آزمون، پس آزمون1(جلسه نهم)، پس آزمون2(جلسه هجدهم) و پيگيري(يك ماه پس از اتمام مداخله). ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه دموگرافيك، پرسشنامه بي قراري كوهن-منسفيلد (1986) و آزمون مختصر رواني (1972) بود. داده ها توسط آزمون t، ANOVA ،MANOVA در سطح معني داري 0/05 تحليل شدند. يافته ها: قبل از موسيقي درماني انتخابي ، بين گروه هاي مداخله و كنترل از نظر وقوع رفتار بي قراري اختلاف معنادار وجود نداشت (0/05 p). در صورتيكه بعد از اجراي مداخله در هر سه مرحله اندازه گيري كاهش معنادار در ميزان رفتار هاي بي قراري مشاهده شد (P 0/05). نتيجه گيري: موسيقي درماني يك مداخله غير تهاجمي براي بهبود رفتارهاي بي قراري سالمندان مبتلا به آلزايمر بوده كه قابل اجرا توسط پرستاران در مراكز نگهداري سالمندان مي باشد.