مقايسه سواد سلامت و كيفيت زندگي در سه گروه از مادران با فرزند فلج مغزي، اوتيسم و ناتواني ذهني

زمينه و هدف: معلوليت هاي فرزندان اثرات منفي جبران ناپذير روان شناختي و اجتماعي ﺑﺮ مادران ﺩﺍﺭﺩ. مطالعه سطح سواد سلامت مادران به عنوان عاملي اثرگذار بر كيفيت زندگي آنها ضروري است. از اين رو، اين مطالعه با ﻫﺪﻑ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ مقايسه ﺳﻮﺍﺩ ﺳﻼمت ﻭ كيفيت ﺯﻧﺪﮔﻲ در سه گروه از مادران با كودك فلج مغزي، اوتيسم و ناتوانايي ذهني انجام شده است. مواد و روش ها: ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ توصيفي و ﺍﺯ ﻧﻮﻉ عليﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ. جامعه آماري شامل، كليه مادران مراجعه كننده به كلينيك هاي توانبخشي، منطقه غرب شهر تهران در سال ۱۳۹۵ بودند. حجم نمونه شامل ۱۲۰ نفر(هر گروه 40 مادر) انتخاب شدند. روش نمونه گيري به شيوه تصادفي ساده انجام شد. ابزارهاي اندازه گيري شامل، مقياس سواد سلامت منتظري و همكاران(HELIA) و مقياس كيفيت زندگي (WHOQOL) ميباشد. داده ها با استفاده از روش تحليل آنوا و SPSS نسخه21 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان مي دهد كه مادران داراي كودك با فلج مغزي، اوتيسم و ناتوانايي ذهني در ميزان نمرات سواد سلامت و مولفه هاي آن با يكديگر تفاوت معناداري داشتند(0/05 p). مادران با كودك اوتيسم سطح سواد بالاتري در مقايسه با ساير گروه ها داشتند. با اين حال ، در نمرات كيفيت زندگي جز در خرده مقياس هاي سلامت روان شناختي و سلامت جسماني تفاوت ديگري در سه گروه از مادران مشاهده نشد(0/05 p). نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه، با توجه به نقش سواد سلامت در ارتقاي سطح دريافت كمك هاي مراقبتي و اثر كيفيت زندگي پايين بر مادران ،به نظر مي رسد كه توجه به ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻱ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ و آگاهي افزايي كه براي بهبود ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎي ﺳﻮﺍﺩ ﺳﻼﻣﺘ ﻭ كيفيت زندگي در هر سه گروه از مادران ، بايد مورد توجه متخصصان بهداشت و سلامت قرار بگيرد.