نقد و تحليل مجموعه‌‌ سروده‌‌هاي محمّد زُهري با تأكيد بر محتوا و درون‌‌مايه

در دوره‌‌ معاصر، نيما يوشيج با درك عميق نسبت به اوضاع ادبي، اجتماعي و سياسيِ جامعه‌‌ ايران، راهي نو در شعر فارسي مي‌‌گشايد و پس از او شاعران بسياري در جهت پويايي اين شيوه‌‌ تازه گام برمي‌‌دارند. محمّد زُهَري، شاعر كوتاه‌‌ترين طرح فارسي يكي از اين شاگردان مكتب نيمايي است. او به جهت حضور مستمر در ميدان سه دهه شعر معاصر و چاپ مجموعه‌‌هاي مختلف با مهندسي و سبك ويژه و استقلالِ شاعرانگي چهره‌‌اي ممتـاز دارد؛ به گـونه‌‌اي كه در جريان‌‌شناسي شعر نو و بررسي همه جانبه‌‌ سير تكاملي آن، توجّه به آثار وي اجتناب‌‌ناپذير است. پژوهش حاضر در پي آن است تا ضمن تبيين فعاليت هاي ادبي زهري و جايگاه او در جريان‌‌هاي شعري معاصر، به شيوه تحليلي و توصيفي به ريخت شناسي و تحليل آثار وي به ويژه از ديدگاه محتوا ‌‌بپردازد و گفتمان فكري غالب در هر يك از آنها را تبيين نمايد. رويكرد ميني‌‌ماليستي زهري و حركت تدريجي او در تاكتيك‌‌هاي شاعرانه نظير فاصله گرفتن از فضاي آركائيك در فرم و مصالح زبان و نيز رهايي يافتن از سيطره‌‌ افاعيل عروضي تا رسيدن به زباني نرم و تغزّلي، از ديگر مسائلي است كه در اين پژوهش مورد بررسي قرار خواهد گرفت.