كليدواژه :
درگيرى تحصيلى , هيجانهاى تحصيلى , سرزندگى تحصيلى , شوخ طبعى
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف اين پژوهش تعيين نقش واسطه اي سرزندگي تحصيلي و شوخ طبعي در رابطه ميان هيجانهاي تحصيلي و درگيري تحصيلي بود.
روش: نمونه پژوهش شامل 332 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي و ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه درگيري تحصيلي (ريو،2013)، مقياس هيجان اميد (پكران و ديگران،2002)، پرسشنامه كنجكاوي (كاشدان وهمكاران،2009)، پرسشنامه همدلي (وسن و ديگران،2015)، پرسشنامه شوخ طبعي (مارتين،2001)، و پرسشنامه سرزندگي تحصيلي(مارتين و مارش،2006) بود.
يافته ها: يافته ها نشان داد تمامي روابط بجز خرده مقياس رفتاري با شوخ طبعي، درگيري تحصيلي با شوخ طبعي و اميد به يادگيري با شوخ طبعي معنادار هستند. تمامي ضرايب مسير بجز مسير شوخ طبعي به درگيري تحصيلي معنادار هستند، بنابراين اين مسير از مدل مفهومي حذف شد و مسير شوخ طبعي به سرزندگي تحصيلي اضافه گرديد و مدل دوباره برازش شد. در مسير غير مستقيم اول سرزندگي تحصيلي نقش ميانجيگر معناداري را در رابطه بين هيجان و درگيري تحصيلي دارد. شوخ طبعي نيز نقش ميانجيگر معناداري را در بين رابطه هيجان و سرزندگي تحصيلي دارد. همچنين سرزندگي تحصيلي در رابطه بين شوخ طبعي و سرزندگي تحصيلي نقش ميانجيگري را دارد.
نتيجه گيري: هرساله دانشجويان جديدي در دانشگاه ها پذيرش و دانشجويان ديگري فارغ التحصيل مي شوند كه در اين چرخه مستمر، توجه به كيفيت آموزشي از جايگاه ويژه اي برخوردار است. دانشگاه ها هرساله دانشجوياني را در مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري تخصصي پذيرا هستند كه توجه به عوامل اثرگذار بر يادگيري و پيشرفت تحصيلي آن ها مي تواند باعث ارتقا و پيشرفت بيشتر در دانشگاه ها شود.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of the present study was to investigate the mediating roles of
academic buoyancy and humor in the relationship between academic emotions and academic
engagement.
Method:The sample consisted of 332 post-graduate students. The research instruments
included academic engagement questionnaire (Rio, 2013), achievement emotions questionnaire
(Pekrun & et.al, 2002), epistemic curiosity questionnaire (Kashdan & et.al, 2009), measure of
empathy and sympathy (Vossen & et.al, 2015), sense of humor questionnaire (Martin, 2001),
and academic buoyancy questionnaire (Martin& Marsh, 2006).
Results: The findings showed that all the relations were significant except relationship between
behavior subscale and humor, academic engagement and humor, and hope to learning and
humor. All of the path coefficients were significant except the path of humor to academic
engagement. Thus, this path was omited from conceptual model and the path of humor to
academic buoyancy was added to the model and the model was fitted once more. In first
indirect path, academic buoyancy has the mediating significant role in the relationship
between academic emotions and academic engagement.Moreover , humor has the mediating
significant role in the relationship between academic emotions and academic buoyancy.
Academic buoyancy has the mediating role in the relationship between humor and academic
buoyancy, too.
Conclusion: The elements of learning in post-graduate students are important. Therefore,
universities should promote educational qualities.
