شيب پخش در غشاي نازك (DGT) تكنيكي جديد در اندازه‌گيري زيست فراهمي عناصر معدني خاك براي گياهان

مقدار كل عناصر معدني در خاك ارتباط بسيار ضعيفي با فراهمي عناصر براي گياهان دارد. تكنيك DGT (شيب پخش در غشاي نازك) اخيراً در پيش بيني زيست فراهمي عناصر كمياب و كم مصرف، فسفر و پتاسيم عملكرد خوبي از خود نشان داده است. در اين تكنيك، عناصر پس از عبور از لايه هيدروژل در ژل پيوندي تجمع مي يابند. در اين مقاله مروري، جزئيات ساخت و استفاده از DGT، شرايطي كه در آن همبستگي DGT با پاسخ هاي گياهي قابل توجه است، بحث مي شود. تئوري روش DGT تشريح شده و به برخي نتايج حاصله در مورد عناصر كمياب، فسفر و پتاسيم اشاره خواهد شد. اگر جريان پخشيدگي عنصر مورد نظر از خاك به ريشه هاي گياهي محدود كننده سرعت جذب باشد، همبستگي قوي بين DGT و جذب گياهي قابل پيش بيني است. اگر جذب توسط جريان پخشيدگي محدودكننده نشود، ممكن است شارش DGT و جذب گياهي همبستگي نشان دهد به شرطي كه جذب گياهي هنوز اشباع نشده باشد. اما رقابت كاتيون ها ممكن است بر جذب عناصر توسط گياهان تحت اين شرايط تاثيرگذار باشد، در حالي كه بر شارش DGT اثري ندارند. همچنين اگر پخشيدگي محدودكننده نباشد، كمپلكس هاي ناپايدار، مشاركتي در جذب عناصر نخواهند داشت اما توسط DGT اندازه گيري مي شوند. بنابراين اگر جذب گياهي توسط پخشيدگي محدود نشود، تفسير همبستگي مشاهده شده با اندازه گيري DGT صحيح نخواهد بود.