ارزيابي تخريب خاك به روش GLASOD ، مطالعه موردي دشت اروميه

تخريب خاك به‌معني كاهش كيفيت خاك است كه يكي از علل آن مي‌تواند استفاده نامناسب از اراضي به‌وسيله انسان باشد. كاهش كيفيت خاك ناشي از تخريب فيزيكي، شيميايي و زيستي است. اين تحقيق با هدف شناسايي و ارزيابي كيفيت خاك و اراضي، تعيين انواع تخريب اراضي و برآورد شدت آنها براساس فرم‌هاي تكميل شده اطلاعات ميداني و بالاخره تهيه نقشه‌هاي مربوطه در محيط GIS انجام گرفت. نتايج نشان داد خاك‌هاي عرب لو و اردشاهي جزء خاكهاي شور و جبل كندي نيز جزء خاكهاي شور و سديمي محسوب مي‌شود. بيشترمساحت منطقه تحت تاثير فرسايش خاك سطحي مي‌باشد.تخريب فيزيكي، شوري‌زايي و فرسايش مواد مغذي و آلي خاك در مرتبه‌هاي بعدي اهميت قرار دارند. شوري‌زايي به خصوص در حاشيه درياچه اروميه و نيز در برخي قسمت‌هاي مياني دشت اروميه قابل مشاهده است. با توصيه‌هايي براي بهبود كيفيت فعاليت‌هاي كشاورزي سنتي و تبديل آن به روش‌هاي مدرن مي‌توان تاثير بسزايي در كاهش تخريب اراضي از نوع فرسايش داخلي خاك و شستشوي مواد مغذي و آلي خاك داشت. نوع عمليات مورد نياز براي اصلاح اراضي براساس نوع، درجه و شدت تخريب كه از نقشه‌هاي مربوطه قابل دستيابي است، انتخاب ‌شده و مي‌تواند مورد استفاده كارشناسان قرار گيرد.