عنوان مقاله :
بررسي تحليلي توجيه درون گرايانه و برون گرايانه در معرفت شناسي سوئينبرن
پديد آورندگان :
گلشني منفرد ، فايزه دانشگاه علامه طباطبايي , پورحسن ، قاسم دانشگاه علامه طباطبايي - گروه فلسفه
كليدواژه :
توجيه , برون گرايي , درون گرايي , توجيه همزماني , توجيه درزماني
چكيده فارسي :
ريچارد سوئين برن (1939) فيلسوف دين بريتانيايي، از معرفت شناسان معاصر است كه دغدغه او تحليل كاربرد واژگان توجيه و معرفت در فلسفه معاصر است. توجيه و احتمال از مفاهيم اصلي معرفت شناسي سوئين برن است. او معرفت را به توجيه و احتمال پذيري گره مي زند و معتقد است هر يك از اين دو به نحوهاي متفاوت، اما با روش هاي مرتبط با هم توسعه يافته اند. سوئينبرن معتقد است باور صادق با معرفت تفاوت دارد و بين آنها تمايز قايل شده است. كاربرد شناخت صرفاً براي نشاندادن يك باور صادق نيست و شناخت تنها باور صادق را تضمين مي كند. يكي از عمده ترين تقسيم ها در باب توجيه، نظريات توجيه درون گرايي و برون گرايي است كه هر يك مؤلفه هاي خاصي را براي توجيه يك باور در نظر مي گيرند. سوئينبرن معتقد است نبايد گمان كنيم كه برداشت هاي درون گرايانه و برون گرايانه رقيب هماند؛ به نحوي كه از مفهوم مشترك ميان آن دو، تنها يك برداشت، برداشت صحيح تلقي شود. مفهوم باور موجّه بسيار مبهم است و شهودهاي فيلسوفان و كاربران عمومي تر زبان معمولي درباره اينكه چه موقع يك باور موجّه است، بسيار متنوع اند. همينطور اين فيلسوفان برداشت هايي از انواع مختلف توجيه را ارائه مي دهند. هدف او اين است كه بين اين انواع تمايز قايل شود، براي اينكه نشان دهد آنها چگونه به هم مرتبط هستند، سپس براي اينكه به نحو عميق تري مسئله را در يابيم، به اين نكته ميپردازد كه كدام يك از اين انواع توجيه ارزشمندتر است.